De kerstboom en de kerststal zijn weer opgeruimd, de oliebollen zijn opgegeten, het nieuwe jaar is al weer een paar weken oud. Alles gaat weer zijn gewone gang.

‘Alles gaat zijn gewone gang?’! Het kan betekenen: ik heb mijn draai weer gevonden, alles loopt weer zo als ik het gewend ben. Maar dan kan het gevaar ontstaan dat de gewone gang van zaken ook een sleur gaat worden, wanneer er geen plaats is voor verwondering. En juist de verwondering maakt het leven mooi en boeiend.

In januari zijn de nachten lang, donker en soms ook heel koud. Dat is gewoon! Maar juist dan, wanneer het helder en koud is, kun je je verwonderen over de vele fonkelende sterren, over de grote van ons heelal.

Grootvader Toon loopt met zijn kleinzoon Thijs aan de hand over het veld. Het is al laat in de avond en het weer is helder. Aan de hemel zijn ontelbare sterren te zien. De ene ster fonkelt nog mooier dan de andere. Plotseling vraagt Thijs; “Opa, waarom zien we de sterren overdag niet?”

Opa Toon moet even nadenken en het wordt stil. Dan zegt Toon, “nou, overdag schijnt de zon en de zon geeft heel veel licht, veel meer dan de sterren, daarom kun je overdag de sterren niet zien.”

“Maar waar komt het licht van de sterren dan vandaan opa?”, vraagt Thijs weer. Wat een nieuwsgierig kind, van wie heeft hij dat toch, denkt Toon. Maar zegt dan: “Je weet toch Thijs dat God in de hemel woont, en toen God de aarde schiep heeft Hij gaatjes in de hemel gemaakt zodat wat licht van Zijn heerlijk op aarde kan stralen.” Nou, Als ik God was”, zegt Thijs, “dan zou ik de gaatjes groter gemaakt hebben. Het licht van de sterren is nauwelijks te zien.”

Thijs heeft gelijk, het licht van de sterren is nauwelijks te zien, We gaan er vaak ook aan voorbij, door alle drukte dat ons leven met zich mee neemt. Gods licht is net als het licht van de sterren, nauwelijks zichtbaar in de wereld van alle dag. Pas wanneer je echt kijkt, kijkt in het gelaat van je medemens, dan sijpelt iets van Gods licht door, omdat elk mens geschapen is naar Zijn beeld en gelijkenis.

God zien in elk mens, vraagt om verwondering en maakt elke dag weer nieuw.

Pastoor Hans Hermens