Beste mensen,
Op het moment dat ik dit schrijf, zijn de leerlingen van de groepen acht van de basisschool bezig met de laatste loodjes, alvorens ze afscheid nemen van de school waarop ze zoveel jaren hebben les gehad. De plaats waar ze zich ontwikkeld hebben van kleuter tot tiener en veel met elkaar hebben beleefd en meegemaakt. Na de zomervakantie gaan ze naar een andere school, waar ze meer zelfstandig moeten zijn en meer op eigen benen moeten gaan staan.
De middelbare scholieren die geslaagd zijn voor hun eindexamen hebben eveneens een hele ontwikkeling meegemaakt en zetten ook een nieuwe stap naar werk of een beroepsopleiding en groeien zo toe naar hun plek in de samenleving. In deze tijd zullen er ook mensen zijn die hun werkende leven afsluiten en toe gaan naar hun pensioen.
Ons leven bestaat uit verschillende fasen. In iedere fase ontwikkelen we ons en groeien we. We komen steeds dichter bij de persoon die we in wezen zijn. Hopelijk leren we steeds meer onze gaven te benutten om de wereld mee op te bouwen.
We zouden de ontwikkeling van onszelf kunnen vergelijken met die van een vlinder. Het eerste stadium van het dier is het ei, daaruit komt de rups, die zich verpopt. Uit de pop of cocon komt de vlinder tevoorschijn. Het voorbeeld van de vlinder wordt door diverse christelijke schrijvers vergeleken met een ontwikkeling bij een gelovige, vanwege de volgende feiten:
De vlinder kent vernieuwing, een metamorfose vanuit de rups, blijft niet leven als een rups, vliegt de hemel tegemoet, zijn nieuwe wereld ontdekkend, mag in verwondering onbezorgd zweven, mag stuifmeel naar andere bloemen brengen, mag drinken van de energierijke nectar.
Gelovigen worden ook uitgenodigd om steeds de vertrouwde eigen wereld te verlaten en stappen te zetten naar vernieuwing en naar medemensen toe. Hen is de aarde geschonken waar ze van mogen genieten. Hen zijn gaven geschonken om anderen mee te troosten en te verrijken. Maar ze mogen zichzelf steeds weer voeden met de liefde van God die hen in stilte, de natuur en door medemensen wordt geschonken. Om vervolgens op het einde van het leven weer een nieuw leven tegemoet te gaan, waar alle zwaartekracht wordt afgelegd en ze mogen zweven in het oneindige licht.
Ik wens ons een hele mooie ontwikkeling en veel groeikracht toe!
Hartelijke groet,
Pastoraal werker Christianne Saris
