Pastorpraat voor Pinksteren
We vieren Pinksteren. Pinksteren is het feest van het optimisme, het feest van hoop in de toekomst, in het geloof dat het beter kan. Pinksteren staat nooit los van Pasen. Het maakt het Paasfeest af. Gods liefde en trouw hebben het laatste woord, sterker dan de dood. Want Één ging ons voor door lijden en dood heen: Jezus de Christus. Door Gods liefde en trouw werd Zijn Weg de Weg ten leven. Zijn graf was tenslotte leeg.
Voor de leerlingen die met Jezus optrokken en na de opstanding weer met hem hebben gesproken, gegeten, gelachen, gehuild, gebeden was het ook niet meteen Allelluja. Het paasgeloof moest groeien, wortel schieten. Want alles wat naar, pijnlijk, confronterend is, wat diepe wonden slaat, het heeft de tijd nodig om te genezen.
En dan met Pinksteren, we horen over de Geest, die allen die in huis waren in vuur en vlam zetten. De ramen en deuren werden weer open gedaan. Muren van angst werden afgebroken. En men trok de weide wereld in en men vertelde over Gods trouw, over Gods liefde, die ten volle zichtbaar werd in Jezus’ doen en laten. En Gods liefde en trouw die zo aanwezig was bij Jezus gaat nu verder in zijn Geest die leeft in mensen, in u en mij. De Geest wil wonen in ieder mens van goede wil.
En van die dag af trok men zelfbewust rond, vertelde over de Blijde boodschap, vierde eucharistie, doopte de mensen, troostte de verdrietige. Fouten en tekorten werden in Gods naam vergeven, zodat er nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden kwamen. Hoop werd geboden aan de stervenden en aan de armen werd de Blijde boodschap verkondigd. Zo is Pinksteren ook het geboortefeest van de kerk. Maar wat is er van dat enthousiasme nog overgebleven? Velen weten nauwelijks nog waar we in moeten geloven. Kerkgebouwen zijn vaak veel te groot geworden. Kerken lijken soms meer op museums dan op levende gebedshuizen.
We mogen nooit vergeten dat de kerk niet bestaat uit gebouwen van steen, maar bestaat uit levende stenen: u en ik. Met elkaar vormen we de kerk van Jezus Christus, zijn we gemeenschap. Paus Franciscus zei het heel mooi: We moeten elkaar blijven opzoeken, het geloof en daarmee Gods liefde met elkaar delen en uitdragen in de wereld waar we leven en ons niet opsluiten in gebouwen, die vaak veel te groot zijn geworden. We moeten meer en meer naar buiten treden, zichtbaar zijn!!
Christelijk geloven is niet alleen geloven in God, in Jezus, maar we mogen ook weten dat God, Jezus, in ons gelooft. Daarvoor hebben we dan ook een Helper, de Heilige Geest.
Iemand had een droom. Hij droomde dat hij de hemel binnenging en achter de balie stond een engel. Verwonderd vroeg hij de engel: ‘Wat verkopen jullie hier?’ ‘Alles wat je maar wilt,’ zei de engel vriendelijk. De man begon direct met zijn wensen op te sommen: ‘Dan vraag ik het einde van alle oorlogen, betere leef condities voor de armen en de verschoppelingen, werk voor de werklozen en…’ ‘Excuseer mij, beste man,’ viel de engel hem in de rede, ‘u hebt me niet goed begrepen, wij verkopen hier geen afgewerkte producten, wij verkopen alleen maar het zaad!’
Dat zaad, met zijn groeikracht, mag je zien als de gave van de Geest die u en mij in Christus’ naam doet groeien tot kind van God. Het zaad bevat de gaven van wijsheid, inzicht, verstand, sterkte, geloof, liefde en ontzag voor Gods naam. En dat zaad schenkt de mooiste vruchten, zodat in jouw doen en laten Christus herkend mag worden. Het zijn de vruchten, eigenschappen van vriendelijkheid, trouw, zachtmoedigheid, oprechte vrede, geduld.
Zo wordt geloof zichtbaar Christelijk leven, in onze handen en voeten, in onze oren, ogen en mond.
Als gelovige christenen mogen ook wij fiere mensen zijn, fier op ons geloof. Ons niet laten aanpraten dat we ouderwets zijn. En ook niet inlaten met verhalen dat over tien jaar er nauwelijks nog een kerk is te vinden. Want aan een huilende en jammerende kerk hebben we niets. Daar wil geen mens bij horen. Ik geloof vast dat we als christenen heel veel kunnen bijdragen aan een betere, mooiere, gelukkigere en vreedzamere wereld. Gesteund door de Geest van Jezus die bij ons blijft tot de voleinding van de wereld. Dat was en is zijn belofte. Zalig Pinksteren.
Pastoor Hans Hermens
