, , ,

Jubileum 200 jaar kerk

Reutum en Haarle vieren 200 jaar kerk

Zondag 16 september viert de geloofsgemeenschap Reutum en Haarle het 200-jarig jubileum van de kerk. Na maanden van intensieve voorbereiding door de jubileumcommissie, de locatieraad en de pastoraatsgroep is het 16 september tijd voor een feestelijk programma. De aankondigingen, speciaal voor deze dag ontworpen door Anita Kamphuis, zijn inmiddels huis aan huis verspreid. Ook schittert op het Kuierplein al enkele weken een sfeervolle banner.

Feestelijk programma

Het feestelijke programma kent meerdere onderdelen. Uiteraard wordt gestart met een plechtige Eucharistieviering om 09.30 uur, waarin vicaris Cornelissen en het pastoresteam van de H. Pancratiusparochie voorgaan. Ook alle koren, bruidjes en de muziekvereniging St. Jozef werken hieraan mee. Tijdens de viering wordt in het Kultuurhoes een passende activiteit georganiseerd voor alle kinderen.

Na de viering is er op het kerkplein koffie en een gezellig informeel samenzijn onder het genot van een hapje en drankje. De muziekvereniging zet hierbij de juiste toon. Bij slecht weer kan worden uitgeweken naar Bays. De kinderen kunnen zich na de viering uitleven tijdens de kinderdisco bij Bays.
Oudere inwoners of diegene die in een verpleeg- of verzorgingshuis wonen en die niet op eigen gelegenheid naar de viering kunnen komen, kunnen een beroep doen op de Zonnebloem voor het vervoer voor zowel heen- als terugreis. tel. 0541 – 670464.

 

Geschiedenis

De jubileumcommissie, locatieraad en pastoraatsgroep hopen veel inwoners van Reutum en Haarle en overige genodigden te mogen begroeten op zondag 16 september. Daarbij zal er ook aandacht zijn voor de rijke geschiedenis die voorafgaat aan dit feestelijke jubileum. Deze gaat zelfs terug tot in de 8ste eeuw.

Toen zou, volgens de overlevering, Marchelm (Marcellinus) al de oudste christenkerkjes in Twente hebben gebouwd. De kerken van Oldenzaal en Ootmarsum zouden de oudste van Twente geweest. Hoe feitelijk deze informatie precies is, kan niet met zekerheid worden gesteld. Wat wel zeker is: aan het begin van de 10de eeuw is er sprake geweest van een oratorium (bedehuis) te Ootmarsum. Reutum en Haarle behoorden toen tot de parochie Ootmarsum en vormden een van de zeventien marken van het richterambt Ootmarsum, dat heel noordoost-Twente omvatte. In die periode moesten de marken hun bijdrage leveren aan de moederkerk (parochiekerk) in Ootmarsum, bijvoorbeeld bij verbouwingen. Een eigen kerk was dan ook een grote wens, waarmee men dan ontheven werd van de verplichtingen ten opzichte van het onderhoud van het kerkgebouw te Ootmarsum. Op 1 augustus 1818 werd de 1ste steen gelegd voor de nieuwe kerk. Iedereen die maar enigszins kon, hielp belangeloos mee met de bouw. Daarnaast was er financiële steun vanuit de overheid, waarbij het ontwerp, de bouw en de controle daarop de goedkeuring moest dragen van de ingenieurs van het ministerie van Waterstaat. Vandaar dat de kerken in deze periode Waterstaatskerken werden genoemd. Reeds in januari 1819 werd de 1ste Heilige Mis gelezen in de nieuwe kerk. De kerk kreeg, evenals de moederkerk in Ootmarsum, de beschermheiligen Simon & Judas. In strijd met de verwachtingen kreeg Reutum niet onmiddellijk een eigen pastoor. Pas na de dood van pastoor Jochems van Ootmarsum in 1832 werd pastoor Johannes Henricus Mollink uit Weerselo de 1ste eigen pastoor voor de parochie Reutum en Haarle (op 12 oktober 1832) en werd het hiermee een zelfstandige parochie. Ruim een eeuw later was het de toenmalige pastoor Van Benthem die zich bij het Bisdom Utrecht sterk maakte voor de bouw van een nieuwe kerk met pastorie. Hij werd met recht de bouwpastoor genoemd. De oude primitieve Waterstaatskerk voldeed al lang niet meer aan de eisen die men aan een Godshuis mocht stellen en was bovendien veel te klein. Na jaren van ‘onderhandelen’ (vanaf 1919) kwam op 25 oktober 1952 vanuit het bisdom de definitieve toezegging binnen tot aanbesteding en bouw van de huidige kerk. Er werd toen nog geen goedkeuring gegeven aan het bouwen van een nieuwe pastorie. Op 19 april 1953 werd de 1ste steen gelegd, waarna op 6 mei 1954 de consecratie van de kerk volgde door aartsbisschop mgr. Alfrink. Tien jaar later, in 1964, is alsnog de nieuwe huidige pastorie gebouwd.

Al met al een mooi stukje historie. De jubileumcommissie, locatieraad en pastoraatsgroep van Reutum en Haarle hopen van harte deze gedenkwaardige dag met elkaar, verbonden als geloofsgemeenschap, op een mooie en gezellige manier te vieren.

/door
, , , ,

Nieuwsbrief 3 – diaken Thöni – Afghanistan

Geachte allen overver, thuisblijvers

Een derde nieuwsbrief van mijn kant. Binnen de eenheid wordt ook een nieuwsbrief gemaakt, maar in deze wat meer ‘eigen’ belevingen.

Er zijn al weer acht weken voorbij en over twee weken hebben we de midterm dag. Dan wordt er een balk door midden gezaagd en dan is de uitzending ‘door midden’. Een rare traditie, maar de balk mocht ik verzinnen en maken. We hebben als NSE (National Support Element) een spin als symbool, met acht verschillende taken (de poten). Dus heb ik met wat houtbewerking en hulp van de Genisten een spin gemaakt, laten verven en opgeleukt met een paar ogen en een groot web.

 

Maar er gebeurt ook wel veel. Er zijn helaas veel slachtoffers te betreuren van het Afghaanse leger en politie. De gewonden komen binnen op de Role2, dat is het ziekenhuis hier op het kamp, en dan moet iedereen meteen aan de slag, ook de militairen die wel wat meer hebben gehad aan opleiding als EHBO. Dat is soms zwaar werk voor ze. Dat bespreken we dan, wanneer het weer wat rustiger is.

Afgelopen week mochten de militairen de poort niet uit vanwege dreigingen van de Taliban. Dit had verband met de cartoonwedstrijd. Dat is vervelend, want dan kunnen de adviseurs en militairen hun werk niet doen. Dan komen ze wat vaker langs bij mij en dat is prima.

En we horen hier behoorlijk veel over aanslagen in het noorden van Afghanistan. Raar dat het relatief dichtbij is, maar op het kamp is het wel rustig. Er vliegen wel wat vaker helikopters over en de bewaking is wat meer, net als de controles. Ik mag niet met een wapen rondlopen (en dat is maar goed ook).

Afgelopen weken is mij vaak gevraagd waarom ik geen wapen heb. Mijn antwoord in een stukje ter overdenking was:

‘Neen, ik mag niet schieten, tenzij het een schietgebed betreft’. Dat is eigenlijk een oude uitdrukking. Een kort gebed dat op elk moment van de dag gedaan kan worden. Een (schiet)gebed of bidden werkt voor mij in elk geval wel. Het geeft tenminste rust en troost.

En toen ik mee mocht met een Dingo was mijn rol duidelijk en werd mij gezegd: ‘Laag blijven en ‘luchtsteun’ geven. Dan doen wij ons werk!’

Ik weet ook wel dat ik mij niet met operationele zaken dien te bemoeien, maar een offensief met schietgebeden kan best wel helpen. Dit zijn dan korte geestelijke verzuchtingen, uitroepen en smeekbedes, niet te verwarren met wat we noemen het ‘achteruit bidden’ wat ook wel ten gehore wordt gebracht als er iets aan de hand is en dit ‘achteruit bidden’ kan wel een afschrikwekkende werking hebben op de omgeving, maar ik wil het niet tot de wapens rekenen.

Schietgebeden horen er, volgens mij, wel bij. Ze zijn kort en duidelijk en met weinig woorden. Of ze verhoord worden en wanneer ze verhoord worden heeft te maken met het richten net als met andere wapens. Waarop richt jij jouw aandacht. Het schieten van schietgebeden heeft niets te maken met raken of missen van een doel, maar veelmeer op de kracht waarmee het gebed wordt afgevuurd …. Een vurig verlangen naar bescherming, kracht, moed en troost.

Verder ben ik bezig met de bezinning voor te bereiden, die ik op de vrijdagmorgen doe, en doe dat inmiddels ook voor de Amerikanen op het kamp naast het onze, dan moet je heel wat poorten door, maar ik word dan gereden!

Uiteraard blijven we ook sporten, telkens komt er weer een sport bij, maar ik doe rustig aan en blijf gewoon fietsen op de hometrainer en soms hardlopen, badminton of volleybal.

Of een ochtend slopen. Er moest een dak uit elkaar en met het juiste gereedschap lukt het zelfs mij wel. Wel een beetje verbrand in de zon, want nu nog is het tegen de 40 graden, ’s nachts koelt het af tot 25 graden. Wel wat koeler dan een paar weken geleden.

En ik heb een mooi project van een BBQ gemaakt, namelijk er een wegkapelletje van te maken. Voordat de militairen de poort uitgaan, kunnen ze een kaarsje opsteken. Ik heb een beeldje opgestuurd gekregen en nu nog een mooi dak en een kastje voor de kaarsjes. En zo gaan de dagen voorbij, met veel gesprekken, met veel ontmoetingen op soms bijzondere plaatsen.

 

 

 

Groet Aal Jean-Paul                                              Masar-e-Sharif, sept 2018

Postadres:
Aalm. Thöni, J.P.W.
V 322701
1 (NLD) RSM NSE11
NAPO 80
3509 VP Utrecht

 

 

/door
, , , ,

Grote opkomst voor Pancratiusdag en jubileum pater Ben Stopel

Lees meer
/door
, ,

Nieuwsbrief 3-2018 vraag & aanbod internationaal

Klik hier voor de nieuwsbrief waarin verslag wordt gedaan van het bezoek aan Tanzania en Uganda langs de vier intermediaire posten en langs een aantal projecten.
De H. Pancratius parochie heeft voor deze organisatie ook een inzameling gehouden.

/door

Kerkproeverij op Pancratiusdag

Zondag 2 september willen we het pastorale seizoen weer starten met de Pancratiusdag bij de Kroezeboom in Fleringen. Vanwege het speciale karakter van deze dag willen we u daar nu al over informeren.

Naast het bijzondere feit dat pater Ben Stopel met ons zijn 40 jarig priesterjubileum viert en hij samen met het pastoraal team voorgaat, zal de viering in het teken staan van “Kerkproeverij”. Dit is een landelijke campagne waarbij de kerkgangers een ander (een vriend, bekende, buur, familielid) uitnodigen om mee te gaan naar de
viering in de kerk om daar van geloof en geloofsgemeenschap te “proeven”. Want waarom zou je datgene wat je zelf waardevol vindt alleen voor jezelf houden?
Kerkproeverij is de Nederlandse variant van “Back tot Church Sunday”, een initiatief van de Anglicaanse Kerk van Engeland sinds 2004. De bedenker ervan is de Engelse theoloog Michael Harvey die ooit door zijn moeder is gevraagd mee te gaan naar de kerk. Na afloop van de dienst werd hij gastvrij door de geloofsgemeenschap
benaderd. Dat had hem zo getroffen dat de kerk voor hem een thuis werd. Inmiddels wordt deze campagne in Groot-Brittannië en in de Verenigde Staten beschouwd als heel succesvol en heeft deze in 17 andere landen navolging gekregen.

Vorig jaar heeft de Raad van Kerken het initiatief genomen voor de Nederlandse kerkproeverij en hebben er tussen de 800 en 1000 kerken gehoor aan gegeven. Dit jaar wil onze parochie graag aansluiten. Dit alles vanuit de gedachte “Niet naar een groter ik, maar naar een breder wij”, een gedachte van Koning Willem Alexander.
In de viering zal pater Ben Stopel de overweging houden. Daarnaast willen we twee sprekers uitnodigen die gaan vertellen wat geloof voor hen betekent in het dagelijks leven. De werkgroep is sprekers aan het benaderen. De zang mag net als vorig jaar weer verzorgd worden door leden van alle koren van onze parochie. Het stamkoor
zal Multiple Voices zijn, waarbij koorleden zich kunnen aansluiten.

Verder willen we na de viering een proeverij houden van taarten, cakes of koekjes die door u als parochianen, jong en oud(er) zelf zijn gebakken. U mag zich daarvoor aanmelden bij Yvonne Kroeze: y.kroeze@hpancratius.nl

Het belooft een hele mooie dag te worden. Van harte welkom! Wilt u alvast eens bedenken wie u zou uitnodigen om mee te gaan?

Mede namens Gé Kotteman, Johan Steggink, Angelique Fiselier en pastoor Casper
Pikkemaat,

Pastor Christianne Saris

/door
,

Weekwachters en leden van de lokale secretariaten behalen certificaat van de cursus: ‘In Gods naam omzien naar elkaar.’

Op maandag 7 mei j.l. en op woensdag 23 mei j.l. hebben twee groepen vrijwilliers, te weten de ‘Weekwachters’ en de medewerkers van de lokale secretariaten in onze parochie, module A van de cursus ‘In Gods naam omzien naar elkaar’ met goed gevolg afgerond. Deze basismodule bestond uit: A) het leren regie te voeren in een gesprek. B) Het leren om te kunnen gaan met verlieservaringen in gesprekken en C) het trainen in inlevingsvermogen. Tijdens de drie bijeenkomsten werden diverse oefeningen van de methode voor luisteren naar de levensgeschiedenis van de ander
geoefend.

De deelnemers waren positief over de eerste module. Met dank aan de cursusleiders, Bernanda van den Hengel (Diocesaan Diaconaal werker) en Eddy oude Wesselink (KCWO)
Wij feliciteren alle deelnemers nogmaals van harte met het behalen van het certificaat.

Namens het pastoraal team, pastor Jacqueline
Meupelenberg

/door
,

DE JEUGDKERK ORGANISEERT EEN WANDELVIERING

Wat kun je je voorstellen bij een wandelviering voor kinderen en ouders?

Als we het hebben over vieren dan gaan we naar de kerk. Dit keer gaan we samen op stap.
Wandelend vieren en onderweg maken we een aantal keer een stop.
In onze wandelende viering komen we vissers tegen. Jezus maakt vissers van mensen.
Gewone vissers die een vis aan de haak slaan met een bijzonder verhaal.
De vis Nemo heeft iets bijzonders te vertellen.

Word je nieuwsgierig? Dan moet je wandelend met de jeugdkerk gaan meevieren.
Wanneer: Zaterdag 23 juni om 18.30 uur
Waar: We starten bij de waterzuivering in Tubbergen

We lopen vanaf de waterzuivering lang het water tot aan de Huyerenseweg, een afstand van 700
meter en lopen samen dezelfde weg terug. Terugkomend krijgen kinderen een vis waarin ze de
boodschap van de wandeling kunnen kleuren of schrijven, er is koffie, ranja en een vakantiezegen.
Een viering die de jeugdkerk organiseert, maar de kinderen uit de kinderkerk zijn ook van harte
welkom. Wij hopen dat velen komen meewandelen.

Namens de werkgroep jeugdkerk,
Diaken Bert Huitink

/door