Archief voor categorie: Vriezenveen Actueel

School gebouwd in Guatemala met dank aan Vastenactie 2023

De vastentijd ligt net achter ons. Traditiegetrouw zetten veel kerken zich tijdens de vastentijd in om geld in te zamelen voor de Vastenactie.
Vorig jaar, in 2023, zamelden de Pancratius parochie, Lumen Christi en Plechelmus geld in voor de bouw van een school en de aanpak van geweld tegen kinderen in Guatemala. Wat er met dit geld is gedaan leest u hier.

Nueva Primavera is een dorpje dat nog maar enkele jaar bestaat, en dat midden tussen de koffieplantages ligt in het Midden-Amerikaanse Guatemala. Het dorpje bestaat uit families die voorheen zelf op een koffieplantage woonden en werkten en die na een langdurig conflict met de plantage-eigenaar een stuk van de koffieplantage kregen toegewezen.

Landarbeidersbeweging MTC heeft de bewoners van dit dorp al jaren ondersteund. Eerst met juridische advies bij het conflict met de plantage-eigenaar en later met het opzetten van een nieuw dorp. Zo heeft MTC geholpen bij de organisatie van basisvoorzieningen, zoals de aanvraag van een leraar bij het Ministerie van Onderwijs. Er stond op dat moment een zeer eenvoudig schoolgebouw van houten planken en stukken golfplaat. Hierdoor was het tijdens regen niet mogelijk om er les te geven.

Met de donatie van de Vastenactie 2023 is er een nieuwe school gebouwd met twee leslokalen. Hierbij is gebruik gemaakt van lokale materialen en het is gemaakt op een aardbevingsbestendige manier. Bij de bouw van de school hebben 25 families, onder leiding van een lokaal wooncomité, geholpen met de werkzaamheden. Daarnaast hebben ze een financiële bijdrage gekregen van de gemeente en hebben enkele familieleden die in de VS wonen een donatie gedaan. Hierdoor kunnen nu 28 kinderen uit de gemeenschap naar school in sterk verbeterde omstandigheden.

Met hulp van de donaties heeft MTC ook trainingen gegeven over geweld tegen kinderen. Via de vrouwenraad van MTC zijn ouders van schoolgaande kinderen, leraren en schooldirecties uit 11 gemeentes van departement San Marcos geïnformeerd over hoe ze signalen van geweld tegen kinderen kunnen herkennen en welke acties ze hierop kunnen ondernemen. Dit is helaas maar al te nodig. Zo kwamen deelnemers van de trainingen met verschillende praktijkvoorbeelden. Helaas is geweld tegen kinderen niet van de ene op de andere te stoppen. Daarom zal MTC komend jaar via de vrouwenraden en de ouderraden op scholen het thema onder de aandacht proberen te houden en ze  begeleiden bij acties om het geweld te doen stoppen.

Namens landarbeiders beweging MTC, hartelijk dank voor de donaties aan het Vastenactieproject 2023, in het bijzonder dank aan de parochies H. Pancratius, H. Plechelmus en Lumen Christi, de Aloysiusschool Geesteren, de Mariaschool Vasse en Kindcentrum Trotz in Vriezenveen.

Terugblik gespreksavond “samen bouwen aan een synodale kerk”

Op donderdagavond 21 maart kwamen 30 mensen in zaal Kottink in Geesteren samen om op uitnodiging van de paus en de bisschoppen te praten over thema’s die spelen in de kerk van vandaag.

In oktober 2023 was er een grote bisschopsvergadering ( synode) in Rome. Voordat deze synode plaats zou vinden, wilde de paus graag horen wat er leeft onder gelovigen.

Daartoe heeft hij wereldwijd bisschoppen, priesters , religieuzen en gelovigen uitgenodigd om hierover met elkaar in gesprek te gaan. Om naar elkaar te luisteren. Dit proces wordt “synodaal proces” genoemd. Dat is een moeilijk woord voor “samen op weg”. Om samen, onder leiding van de H. Geest, te zoeken naar de goede weg. Want de Geest werkt zowel via bisschoppen en paus als via de gelovigen.

Van die gesprekken die sinds 2021 zijn gehouden, zijn verslagen gemaakt en besproken op de eerste bijeenkomst van de bisschoppensynode, afgelopen oktober 2023. Uit die verslagen kwamen vier dezelfde thema’s naar voren.

Vormgeven aan ons christen zijn binnen de geloofsgemeenschap.

Vorm geven aan een missionaire kerk waar we ons geloof uitdragen.

Deelname aan een verwelkomende kerk

Vrouwen in het leven en de zending van de kerk.

Voor de tweede helft van de bisschoppensynode die in oktober van dit jaar plaatsvindt, hebben de paus en de bisschoppen ons opnieuw uitgenodigd om te praten over deze thema’s.

Dit is gebeurd op 21 maart. Na een inleidend woord van pastoraal werker Christianne Saris, en het aansteken van de paaskaars door pastoor Hermens, zijn de vier thema’s besproken in kleine groepen. Er zijn goede en serieuze gesprekken gevoerd, die zijn genotuleerd. De verslagen hiervan zijn naar het bisdom gestuurd. Het bisdom verwerkt deze verslagen en stuurt deze naar Rome voor de komende synode.

De verslagen van deze gesprekken vindt u binnenkort op de website van de parochie.

Mede namens de werkgroep “luisterend op weg”

Pastoraal werker Christianne Saris

Pastorpraat voor Pasen

Met Pasen gaan we over van donker naar licht, van dood naar leven. De dood is overwonnen, het graf is leeg. Maar de weg van dood naar leven is voor velen van ons zo vreemd, zo tegengesteld aan het leven van alle dag. Immers, wij kennen in onze beleving alleen maar de weg van leven naar dood. We zien het bij onze dierbaren, die ziek worden, die sterven. We zien het bij onszelf, in onze gebroken relaties, in de eenzaamheid, in het ouder worden, in onze tekorten en beperkingen. We zien het in onze wereld, in de oorlogen, in de uitgebuite mensen, in het zinloos geweld op straat. Dan grijpt de machteloosheid, de pijn en de dood zo hard om je heen. De vernietigende kracht van het kruis is dan  zo machtig dat je bijna niks anders meer kan dan uitroepen: “dood is dood”!

Deze ervaring moeten de vrienden van Jezus ook hebben gekend toen Jezus gevangen werd genomen, gegeseld en aan het kruis werd gehangen om daar te sterven. En aan het kruis sprak Jezus zelf: “mijn God, mijn God waarom hebt gij mij verlaten?” Zo zwart kan de nacht zijn dat naar onze menselijke maatstaven het nooit meer licht lijkt te worden.

Ik denk aan Piet die onlangs heeft gehoord dat hij ongeneselijk ziek is en waarschijnlijk nog enkele maanden heeft te leven. Ik denk aan Marie en Jan die vol vreugde en goede verwachtingen het huwelijk zijn binnen gestapt, maar nu ten volle de sleur voelen die hun relatie is binnengeslopen. Piet, Marie en Jan, en zovelen met hen, in twijfel gevangen.

En dan…

Ja, dan wordt er gesproken over een leeg graf, zou het dan toch, ach nee dat kan niet, beuzelpraat. Ook Jezus’ vrienden, die drie jaar met Hem zijn opgetrokken, zijn in twijfel gevangen.

De vrouwen aan het graf, zij hebben iets ervaren wat voor de vrienden van Jezus nog in het verborgene ligt, ook al zien deze vrienden het lege graf en de zwachtels. De vrouwen verstaan de tekenen van Gods belofte: dat God een God van levenden is en niet van doden. En zij herinneren Jezus’ woorden dat Hij zou sterven aan een kruis, maar op de derde dag zal verrijzen. De twijfel die mensen gevangen houdt, wordt doorbroken.

In het pastoraat ben ik al verschillende malen diep getroffen door mensen die, ondanks het verdriet en de pijn die het leven met zich mee kan brengen, de tekenen van Gods belofte toch verstaan. Die mogen leven vanuit het levenwekkende Paasgeloof. Een vrouw van in de vijftig zegt met de dood in de ogen: “Ik heb mooie jaren gekend. Nu ik afscheid moet nemen van het leven, zal het loslaten van hen die mij zo dierbaar zijn heel moeilijk zijn, maar toch leg ik mijn leven in Gods hand, Hij zal me de weg wijzen ook als ik gestorven ben. Immers, in zijn woning is ruimte voor velen”.  Ik denk aan een man die keer op keer tegenslag na tegenslag in het leven heeft moeten verwerken, maar geïnteresseerd blijft in de verhalen van de mensen uit zijn omgeving. Ik denk aan een man van 83 jaar, die ruim twintig jaar lang zijn vrouw, die toen een hersenbloeding heeft gehad, elke dag in het verpleegtehuis blijft opzoeken. Ook al kent deze vrouw haar man nauwelijks nog terug en wordt zij soms ongelofelijk boos op hem.

Toch blijft deze man zeggen: “Ik heb veel van haar gehouden en dat doe ik nog steeds”. Dat ontroert mij ten diepste. Op zulke momenten merk je dat door de pijn en de dood heen de liefde en het leven toch sterker zijn.

Pasen, Jezus’ opstanding uit de doden. God heeft zijn Zoon door de dood heen gehaald. Door de twijfel en de dood heen, wijst Jezus ons de weg naar het leven.

Pasen is niet slechts een historische gebeurtenis. We moeten niet blijven hangen bij het lege graf. Pasen gaat verder. Het gaat om die levenwekkende kracht van Gods geest, die mensen in beweging zet, mensen doet leven. En ons doet geloven in Gods liefde, dat wij allen zijn kinderen mogen zijn. God, onze hemelse Vader, laat niemand los. Hij laat geen kind alleen, ook niet in de dood.

Christus’ verrijzenis geeft ons uitzicht op Gods liefde en trouw. In Christus mogen wij weten dat God ons niet los laat ook niet over onze dood heen.

Christus is waarlijk opgestaan, Alleluja, Alleluja.

Zalig Pasen.

pastoor Hans Hermens