Veranderen van parochie geeft voor bijna iedereen die in het pastoraat werkt, een dubbel gevoel. Je neemt afscheid van hen waar je de afgelopen jaren een band mee hebt opgebouwd en je begint aan een nieuwe uitdaging met nieuwe mensen.
In de Pancratiusparochie heb ik al mogen merken, dat men mij hier warm ontvangt. Dat is mooi, heel mooi. Daar ben ik dankbaar oor. Het geeft mij het gevoel dat we samen voor deze parochie staan. Dank aan het pastoraalteam, het parochiebestuur, de vicaris, onze bisschop. Dank aan hen die de kerk en buiten de kerk alles zo mooi versierd hebben. Dank aan het koor uit de Mariaparochie. Dank aan allen die de installatieviering mogelijk hebben gemaakt. Dank voor de vriendelijke woorden van welkom, de kaartjes die ik heb mogen ontvangen. Dank aan een ieder! Verder noem ik geen groepen of namen meer, want dan vergeet ik altijd wel iemand. Daarom iedereen Bedankt!!!
Tot slot bid ik om Gods rijkste zegen voor onze Pancratiusparochie. Dat we mogen blijven groeien als kinderen van God en leerlingen van Jezus Christus.
Helemaal een verrassing was het niet: na zes jaar pastoor te zijn geweest van onze mooie Pancratius parochie, mag ik mijn onderwijstaken uitbreiden aan het Twents Carmel College in Oldenzaal en pastoraal ingezet worden in de parochies van Borne, Hengelo, Delden en omstreken.
Dankbaar ben ik voor het hartverwarmende afscheid van onze parochie, een paar weken geleden. Naast de aanwezigheid van parochianen, collega’s en vrienden, heb ik ook veel kaarten of appjes mogen ontvangen. Middels deze weg: ‘onmeunig’ dank!
Zes jaar geleden kwam ik te midden van onze gemeenschappen, na zes prachtige jaren in de Achterhoek. Die overgang was destijds niet licht, maar vanaf het allereerste moment heb ik mij thuis gevoeld. Dank jullie wel voor die openheid en dat vertrouwen! Dankbaar ben ik voor de hartelijke en leerzame samenwerking met mijn collega’s van het pastorale team en parochiebestuur, het centrale secretariaat, met de commissies van beheer en pastoraatsgroepen en de talloze vrijwilligers. Jullie hebben mij laten zien wat voor een vreugde en verrijking het kan geven ‘samen kerk’ te zijn!
Natuurlijk zijn er naast de mooie en gedenkwaardige momenten, ook moeilijke momenten geweest. Voor mij persoonlijk is dat de aankondiging geweest van de voorgenomen sluiting van zes kerken; ik heb de emoties, die dit heeft losgemaakt, gezien en gevoeld – het heeft mij niet onberoerd gelaten: ik ben immers geen priester geworden en naar onze parochie gekomen om kerken te sluiten en mensen pijn te doen. Tegelijkertijd heb ik ook gezien hoe mensen moedig zijn opgestaan om deze realiteit vorm te geven, het heeft mij vertrouwen gegeven dat Gods Geest óók in deze tijden aanwezig is.
In al mijn werkzaamheden en verantwoordelijkheid heb ik ook fouten gemaakt, heb ik mensen teleurgesteld en heb ik niet aan verwachtingen voldaan. Ik wil jullie, die het betreft, dan ook – langs deze weg – om vergeving vragen.
Van harte wens ik onze parochie alle goeds en in Gods naam geluk toe! En wil ik afsluiten met de oeroude Twentse groet, die ook mijn onlangs overleden vader steevast gebruikte: Good goan!
Samenzijn Wereldlichtjesdag – herdenken van overleden kinderen op zondag 11 december in de Basiliek te Tubbergen
Elk jaar, op de 2de zondag van december, is het Wereldlichtjesdag. Er worden op die dag wereldwijd, om 19.00 uur kaarsjes aangestoken voor overleden kinderen. Er wordt stilgestaan bij alle kinderen, die op welke leeftijd en om welke reden dan ook, zijn overleden. Door de verschillende tijdzones ontstaat er vierentwintig uur een symbolisch lint van licht.
Voor de vierde keer wordt in de H. Pancratius basiliek in Tubbergen, Wereldlichtjesdag georganiseerd. Tijdens het samenzijn worden kinderen herdacht door het aansteken van een kaars, het noemen van hun naam en door het lezen van troostende gedichten.
Het koor ‘nJoy uit Fleringen en Reutum zal met passende liederen de muziek verzorgen.
Het maakt bij het herdenken niet uit hoe oud het kind was of hoelang het al geleden is. Je kind blijft immers je kind!
Het samenzijn waarbij wij u uit nodigen is voor ouders, broers/broertjes en zussen/zusjes, grootouders, familieleden, vrienden, buren, belangstellenden en iedereen die een kaarsje wil branden voor kinderen die gemist worden.
De inloop voor het samenzijn begint om 18.15 uur en om 18.45 uur start de plechtigheid. Bij binnenkomst kunt u de naam van uw kind/kinderen/een kind opgeven zodat deze zal worden genoemd tijdens het samenzijn.
Na afloop is er gelegenheid om onder het genot van een kop koffie/thee of glaasje fris na te praten.
Ook is het mogelijk om u op de website een kaarsje te laten branden voor uw kind/kinderen/een kind. Klik hiervoor op de desbetreffende balk: een kaarsje voor – of stuur een e-mail naar y.kroeze@hpancratius.nl
Het is via bovenstaande balk – praktische zaken – en via de facebookpagina van de parochie tevens mogelijk om een hart te downloaden. Dit hart kunt u uitknippen en er vervolgens een wens of gedachte opschrijven en meenemen naar de basiliek. De harten zullen die avond in de hartenboom worden opgehangen.
Is downloaden een probleem: op 11 december zullen er voorafgaand aan het samenzijn ook harten klaarliggen waarop u een wens of gedachte aan uw kind/kinderen/een kind kunt schrijven.
Na Wereldlichtjesdag zal er een kaart worden ontworpen waarop de namen van de kinderen staan geschreven die zijn genoemd tijdens het samenzijn.
Wilt u een herinneringskaart ontvangen dan kunt u dit via e-mail doorgeven aan y.kroeze@hpancratius.nl of aan één van de werkgroepleden die aanwezig zijn op 11 december in de basiliek.
Aanpassing energiemaatregelen met ingang van weekend 19/20 november
Het parochiebestuur heeft besloten om gezien de sterke daling in temperatuur de komende dagen met ingang van 19 november aangepaste maatregelen door te voeren voor de verwarming van onze kerken.
In de periode 19 november tot en met 28 februari wordt de temperatuur voor aanvang van de viering (weekendviering, uitvaart- en afscheidsviering en avondwake) op 15⁰ C gebracht. Bij aanvang van de viering wordt de verwarming volledig uitgeschakeld.
Doopvieringen zullen in dagkapellen of kleinere ruimtes plaatsvinden die met minder kosten te verwarmen zijn.
Voor de doordeweekse vieringen en repetities van koren is reeds eerder een beleid afgegeven en deze blijft tijdens de winterperiode van kracht.
Kerkgangers worden opgeroepen zich warm te kleden en indien gewenst een dekentje mee te nemen naar de kerk. In de loop van februari volgt communicatie over de periode erna.
Per 1 november a.s. ben ik door onze aartsbisschop benoemd tot de nieuwe pastoor van de H. Pancratius parochie. Begin november zal ik zeer waarschijnlijk gaan verhuizen van Twello naar Tubbergen en ga dan wonen op de pastorie. Op 15 november a.s.. om 19.00 uur zal de installatieviering in de basiliek te Tubbergen plaatsvinden.
Ik ben Hans Hermens, geboren op 4 december 1965 te ’s-Hertogenbosch en opgegroeid te Vught. In 2005 ben ik door Kardinaal Simonis gewijd tot priester en vervolgens door hem gezonden naar het parochieverband Twente west. Ik kwam te wonen in Vroomshoop.
Daar heb ik drie jaar met veel plezier gewerkt als priester. In 2008 kwam ik terecht in de Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen, en werd pastoor van de St. Benedictusparochie. In 2013 vertrok ik naar Salland en werd pastoor van de Emmanuelparochie. In 2018 werd ik pastoor van twee parochies de H.H. Franciscus- en Claraparochie, Twello en omgeving en de Emmausparochie, Apeldoorn. Vorig jaar gefuseerd tot de St Franciscusparochie. Nu moet ook ik hier weer afscheid nemen en dan merk ik dat ik ook hier weer gehecht ben geraakt aan vrijwilligers en parochianen. En bij een afscheid merk ik ook dat dit gehecht zijn, wederzijds is.
Ik ben nu zeventien jaar priester. Voor mij speelde de roeping voor het priesterschap al vroeg, vanaf mijn achtste jaar. Maar toen ik ouder werd, kreeg ik steeds meer negatieve reacties op deze keuze. En zeker in de pubertijd is het moeilijk, misschien wel onmogelijk om hier aan vast te houden.
In Nijmegen heb ik de lerarenopleiding gedaan en ben wiskundeleraar geworden, en kwam op een grote scholengemeenschap in Culemborg te werken. In deze acht jaren waarin ik leraar was genoot ik van het omgaan met de vele leerlingen. Vooral de interactie en het begeleiden van deze leerlingen trok mij zeer aan. Maar toch bleef ik mij ook aangetrokken voelen door de stem van de Roepende. Ik was 30 toen ik begon aan mij theologieopleiding aan de Katholieke Universiteit te Utrecht en besloot pas na vijf jaar studie, mijn baan als wiskundeleraar op te zeggen en me aan te melden bij het Ariënskonvikt, de toenmalige priesteropleiding voor het aartsbisdom. Om tot deze keuze te komen is
een strijd aan voorafgegaan die hoort bij een persoonlijke groei, in geloof en persoon. Achteraf, een
deel van mijn levensweg overziend mag ik mij toch geleid weten.
Ik werk nu negentien jaar met veel vreugde in het pastoraat. Ik voel me bevoorrecht om mensen
vanuit een gelovig perspectief nabij te mogen zijn, op momenten van vreugde en verdriet. Een
ontmoeting van mens tot mens kan mij echt verwonderen, elk mens draagt een verhaal met zich mee en dat is de moeite waard om naar te luisteren.
In elk mens ontmoeten we ook een glimpje van Gods aanwezigheid. Wij allen zijn immers naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen.
Als pastoor krijg ik naast pastorale taken ook te maken met bestuurlijke taken, als pastoor ben
je immers ook voorzitter van het parochiebestuur, zo schrijft het kerkrecht dit ook voor.
Ik spreek de hoop uit, vele goede contacten te mogen hebben met het pastorale team,
parochiebestuur, de vele vrijwilligers en vrijwilligsters, en met alle parochianen uit de Pancratius parochie. Ik besef maar al goed dat ik als pastor, pastoor, het nooit alleen
kan, en veel van jullie kan leren. Zo heb ik ook jullie hulp en inspiratie nodig. En ik bid God om zijn
zegen en steun voor het werk in onze Pancratius parochie.
Ik zie met vertrouwen de toekomst tegemoet en kijk uit naar het ontmoeten van nieuwe
mensen in de geloofsgemeenschappen. Werken als pastor, ik vind het heel mooi werk.
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2022/11/pastoor-Hermens.jpg640480locatie Vriezenveenhttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpglocatie Vriezenveen2022-11-11 09:23:312022-11-11 09:23:31Pastoor Hermens stelt zich voor
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/rooster-van-vieringen.png97366locatie Vriezenveenhttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpglocatie Vriezenveen2022-10-08 19:14:062022-10-08 19:14:35Rooster van vieringen november 2022
Woensdag 14 september jongstleden heb ik in dankbaarheid afscheid genomen van de H. Pancratius parochie. Dertien jaar mocht ik samen met velen van u het geloof handen en voeten geven,
in het bijzonder in de diaconie. Dankbaar ben ik dat ik de mogelijkheid heb gekregen om een prachtig diaconaal magazine te laten maken om te laten zien hoe de diaconie in de parochie centraal staat. Het laat zien wat er van de kerk uit gaat als de kerk uitgaat. Ga daar in Gods naam mee door.
Dankbaar ben ik voor het gekregen vertrouwen van velen van u in periodes van vreugde, van verdriet, van onzekerheid, van uithouden, van perspectief blijven houden op de toekomst, hoe onzeker die misschien ook is.
Een blik, een knipoog, een glimlach zegt in bepaalde situaties genoeg. Woorden zijn niet altijd nodig om te weten wat er wordt bedoeld. Vele van deze momenten zijn er in de afgelopen jaren geweest, ook tijdens mijn afscheid. Het ontroerde mij.
Velen van u waren aanwezig tijdens het afscheid in de kerk en bij Kottink. Ik wil u allen danken voor al die mooie woorden, de gedichtjes, de wensen, de cadeaus die ik mocht ontvangen. Dank ook voor de kaarten en woorden van al die mensen die er om wat voor reden niet bij konden zijn maar op deze wijze lieten weten dat zij mij het beste wensen.
Een deel van de giften die ik heb ontvangen zal ik overmaken naar het Liliane fonds. Een fonds dat ervoor zorgt dat gehandicapte kinderen weer mee kunnen doen en een toekomst kunnen opbouwen.
Dank aan kerkelijke en maatschappelijke organisaties buiten de parochie met wie er altijd een goede samenwerking en verstandhouding is geweest.
Heel veel dank aan mijn collega pastores, aan het centraal secretariaat en aan het parochiebestuur, dat ik de ruimte heb gekregen om het pastoraat zo in te vullen om dat Rijk van God hier en nu gestalte te geven. Ik kan terugkijken op dertien goede jaren in de H. Pancratius parochie.
Vanaf 1 oktober sla ik een nieuwe weg in. Ik ga, zoals u weet, als geestelijk verzorger werken in TriviumMeulenbeltZorg (TMZ).
Tot slot: de H. Pancratius parochie met al haar parochianen heeft voor altijd een plekje in mijn hart.
