Pastorale column – Vakantietasjes voor kinderen in armoede

,

Beste mensen, nog een aantal weken en de zomervakantie staat weer voor de deur.
Men gaat op vakantie, of dagjes uit. Maar wat als je als ouders geen geld hebt om samen met je kinderen op vakantie te gaan, of samen een dagje uit? Wat als er geen geld is om een lekker ijsje te kopen of een kaartje voor het zwembad bij warm weer? Wanneer elke cent moet worden omgedraaid en je aan het eind van de maand nog tekort komt. Vele ouders overkomt dit dagelijks. En dan hebben we het nog niet eens over de gevolgen van de energiearmoede. Dit alles is zeer pijnlijk en verdrietig.

Daarom is er een aantal jaren geleden vanuit het diaconaal platform Twenterand de actie ‘vakantietasjes’ gestart. Speciaal voor kinderen die in armoede leven. Deze actie wordt georganiseerd vanuit alle kerken die zijn aangesloten bij het diaconaal platform Twenterand.

De actie wordt dit jaar georganiseerd door onze parochie, en wel de locatie Vriezenveen, de PCI H. Pancratius, de St. Marcellinus parochie, locatie Vroomshoop/Geerdijk, in samenwerking met de interkerkelijke voedselbank ‘Stichting Manna’. Kerk in Actie levert de tasjes, net als vorig jaar gratis. Beide parochies zorgen voor de inhoud van de tasjes. Hiervoor zullen diverse sponsoren worden benaderd.

We hopen aan het begin van de zomervakantie zo rond de 245 kinderen in de leeftijd van 0 tot 17 jaar een tasje te kunnen uitreiken. De eerste ontmoeting met de vrijwilligers van beide parochies was prettig, er werd gebrainstormd, er werden plannen gemaakt. Een groepsapp is aangemaakt en het vullen van de tasjes zal vast ook een succes worden.

Wij hopen dat door middel van deze actie in de vakantieperiode vele kindergezichtjes zullen stralen.

Hartelijke groet,

Jacqueline Meupelenberg, pastoraal werker.

/door

Pastorale column – Wat is dat toch met Maria?

,

Wat is dat toch met Maria?

Wij zitten aan de vooravond van het vertrek met onze jongeren naar Lourdes, een spannende bedevaart. Het leeft in onze parochie, mensen zijn betrokken. Waar je mensen tegen komt gaat het over de bedevaart naar Lourdes. Veel parochianen hebben intenties ingeleverd, intenties om voor te bidden, wil je een kaars aansteken? Afgelopen week was ik bij de apotheek en kwam er een vrouw aangelopen: bent u Pastor Huitink? Gaat u naar Lourdes? Wilt u voor mij bidden, wilt u een kaars bij Maria aansteken, ik heb het zo hard nodig.  Bij een huisbezoek ligt de envelop op tafel met de intentie en geld voor de kaars. Een app met de vraag om te bidden voor een goede oplossing. Zo kwamen er veel verzoeken binnen, we gaan in Lourdes bidden voor de intenties en ontsteken kaarsen. Er zal een algemeen kaars worden ontstoken voor de intenties die in de stilte van ons hart leven.

Wat hebben mensen met Maria?
Dat vraag ik mij regelmatig af, wat hebben mensen met Lourdes?
Voor veel mensen is Maria  een moeder, vrouw, troosteres, Maria is een moeder voor mensen die steun en kracht zoeken. Bij Maria vinden mensen hun vertrouwen, krijgen mensen kracht die ze zoeken, bij Maria is er een moment van rust, is er stilte, uitten mensen hun geloof.

Het kerkbezoek neemt af, het bezoek bij Maria neemt juist toe. Kijk naar de vele kapellen in onze kerken, langs de weg. Een mooi voorbeeld is de Mariakapel in Geesteren. Vele mensen zoeken daar aan de kant van de weg steun, ze nemen rust. Een rondje wandelen en even stil staan bij Maria. Afgelopen week hoorde ik van doopouders die er vlak in de buurt wonen hoeveel licht daar wordt ontstoken. Een man uit Geesteren gaat er bijna dagelijks naar toe om een kaarsje voor zijn overleden vrouw te ontsteken.

Wat is dat toch met Maria?

Wat hebben mensen met deze vrouw?
Waarom branden er zoveel kaarsen bij haar?
Het leven van Maria en wat zij mee heeft moeten maken
ligt dicht bij ons eigen leven.
Zij was een moeder met zorg.
Zij was een moeder die door bleef gaan,
net als wij door moeten gaan bij wat ons overkomt.
Zij staat zo dicht bij ons leven;
wat haar is overkomen, overkomt ook ons.

In ons leven hebben we kracht en een houvast nodig.
Wat komen wij tegen in ons leven?
ziekte, sterven, scheidingen, onrechtvaardigheid, werkeloosheid,
niet meetellen, opzij geschoven worden.

Bij dit alles hebben wij licht nodig.
Hoe vaak ontsteken wij niet een kaars bij Maria?
In het vertrouwen dat het goed komt,
in het vertrouwen dat we kracht krijgen om het leven te dragen
of dat we zeggen: ‘Dank je wel’!
Wij kunnen naar een kapel gaan of naar een kerk,
maar ook in onze huiskamers.
Maria heeft een belangrijke plaats in onze huizen – bij jong en oud.
Licht brandt bij Maria,
het licht brandt volop en sterkt ons.

Hartelijke groet,

Diaken Bert Huitink.

/door

Pastorale column – Een baken van geloof, hoop en liefde

, ,

Een baken van geloof, hoop en liefde

We hebben onlangs het grootste feest van ons christelijk geloof mogen vieren:

Pasen. Feest van de opstanding, van nieuw leven, van licht dat de duisternis overwint. We kunnen terugkijken op mooie Paasvieringen in de kerken van onze geloofsgemeenschappen.

In de Paaswakes in Vasse en Tubbergen zijn de nieuwe Paaskaarsen ontstoken. Vervolgens zijn de Paaskaarsen naar de overige locaties gebracht en zijn ze binnengedragen in de viering op eerste Paasdag. De Paaskaarsen

zijn het teken van de aanwezigheid van de Levende Christus, die het Licht van de wereld is. Ze zijn versierd met het kruis, de Griekse letters alfa en omega en het jaartal. Met vijf wierookkorrels worden de vijf wonden van Christus aan het kruis gesymboliseerd.

De Paaskaars kaars brandt in alle vieringen van de Paastijd tot en met Pinksteren. Met Pinksteren vieren we dat de Geest het Licht in ons hart legt. Daarna brandt de Paaskaars alleen bij doopvieringen, vormselvieringen, avondwakes, uitvaarten en het feest van Allerzielen.

Bij de doopviering wordt de doopkaars aangestoken aan de Paaskaars en spreekt de voorganger de wens uit dat de dopeling mag delen in het Licht van Christus, en altijd een brandend en warm hart mag hebben voor anderen, waarin veel mensen geborgenheid mogen vinden.

Bij avondwakes en uitvaarten worden de kaarsen rond de kist ontstoken met het licht van de Paaskaars, ten teken dat de overledene bij God is en deelt in zijn Licht en Leven.

Dat de Paaskaars ons een jaar lang mag begeleiden in het leven, bij blijde en droevige gebeurtenissen. Dat het een baken mag zijn dat ons mag bemoedigen.

Dat het een herinnering mag zijn aan onze levenslange verbondenheid met de opgestane Heer, die ons alle dagen hoop en leven wil geven.

Een goede Paastijd toegewenst!

Pastoraal werker Christianne Saris

/door