Archief voor categorie: Pastorale column

Ademen

Het bedevaartsoord Kevelaer heeft voor dit jaar het motto gekozen “Atme in uns Heiliger Geist”, “Adem in ons, Heilige Geest” in het Nederlands. Pelgrims die eind augustus per auto of per fiets naar Maria, Troosteres van de Bedroefden, zijn geweest, kunnen het zich nog herinneren. En straks op 1 november bij de afsluiting van het bedevaart seizoen, zal dit thema opnieuw klinken.

Het is wel treffend dat juist voor deze spreuk is gekozen, want sinds enige tijd kunnen we weer op adem komen, nadat we diezelfde adem zo’n anderhalf jaar hebben moeten inhouden. Misschien wel anders dan voorheen, zijn wij ons in de coronatijd bewust geworden wat onze ademhaling, proestend en hoestend, kan doen: het kan zelfs leven ontnemen.

Adem en leven horen bij elkaar, maar ook adem, leven en geest horen bij elkaar. Niet voor niets is het Latijnse woord voor adem en geest hetzelfde: spiritus. God blies de adem in Adams neusgaten en zo kwam het leven in hem, maar tevens de geest in hem. ‘Spiritus’ kan zowel adem, ademtocht betekenen als geest, ziel, het diepste innerlijk van de mens. Het is diezelfde Geest, die Maria in blijde verwachting deed brengen en haar maakte tot Moeder van God.

En voor ons? “Adem in ons, Heilige Geest”, voor hen die het gevoel hebben van “ik adem wel, maar ik leef niet meer”. “Adem in ons, Heilige Geest”. voor hen die buiten adem zijn. “Adem in ons, Heilige Geest”, voor hen die geen lange adem hebben of de hete adem in hun nek voelen.

Pastoor Casper Pikkemaat

Beste parochianen,

Na de lange corona pandemie zijn de voorbereidingen op de 1^e H. Communie en Vormsel weer begonnen. De werkgroepen en ook het pastores team hebben voor de komende maanden een flinke inhaalslag te maken. Wij zijn blij dat het weer mogelijk is, fysiek kinderen voorbereiden waar ze zolang op hebben moeten wachten.

We gooien het over een andere boeg, we gaan kinderen anders voorbereiden, wij draaien een pilot. De kinderen voor de 1^e H. Communie worden op twee woensdagmiddagen voorbereid. Ze gaan op ontdekkingstocht door de kerk met de kerkpuzzel, wij leren ze het kruisteken maken, en het bidden van het onze vader. De 2^e middag gaan de kinderen wederom naar de kerk, daar leren wij de kinderen wat wij doen als wij samen komen in de kerk. Als je naar de kerk gaat, ga je op visite, kinderen gaan ook op visite bij opa en oma of bij familie. Wat is het verschil en wat zijn de overeenkomsten! De kinderen werken met een eigen ontwikkeld werkboek met huiswerkopdrachten.

De Vormelingen worden op één zondag voorbereid, niet meer zes lessen op een avond of een middag. Zondag 19 september is de 1^e voorbereidingsdag geweest. Wij ervaren dat we moeten concurreren met trainingen en andere verplichtingen waar kinderen naar toe moeten. Een zondag waarin we starten met een opfrisviering, aansluitend gaan de kinderen vier workshops volgen. Een workshop over het koninkrijk van God waarin wij een legeraalmoezenier als gast hebben. Twee workshops gaan over luisteren en gehoord worden, een workshop over elementen van het Vormsel, kinderen spelen een kwartet spel. Bij de laatste workshop gaan ze kennismaken bij Rock Solid het jongerenpastoraat, daarin gaan ze met elkaar ontdekken wat hun talenten zijn. Ook de Vormelingen werken met een eigen ontwikkeld werkboek waarin de workshops staan omschreven.

De afgelopen maanden zijn wij aan de slag geweest om het over een andere boeg te gooien, wij zijn nieuwsgierig hoe dit gaat uitpakken. Wij horen geluiden van parochianen en ook van werkgroepen dat het een minimale voorbereiding is. Wij bieden als kerk meer aan dan deze voorbereidingen. Wij willen kinderen, jongeren en ook gezinnen meenemen in het geloof. Dat doen wij bij de kinderkerk, Jeugdkerk, Rock Solid Junior en bij het jongerenpastoraat Rock Solid.  Er is meer dan alleen de voorbereidingen op de 1^e H. Communie en het Vormsel. Wij willen gezinnen, kinderen en jongeren meenemen op de weg van het geloof. Wij ervaren dat wij gezinnen na de communie of Vormsel niet terug zien. Wij maken keuzes, willen onze tijd en energie op de juiste manier gaan inzetten. Deze pilot gaan wij uiteraard goed evalueren.

Wij hopen dat meer gezinnen de aansluiting gaan vinden bij de kinderkerk, bij onze jeugdkerk, bij Rock Solid Junior en bij Rock Solid.

Wij hopen dat u op deze manier geïnformeerd bent over de voorbereidingen op de 1^e H. Communie en het Vormsel. Mogelijk heeft u vragen over de voorbereidingen, over keuzes die wij maken. Trek de pastores aan de jas, zij willen uw vragen graag beantwoorden.

Wij wensen de kinderen en de werkgroepen een goede voorbereiding toe op de 1^e H. Communie en het Vormsel.

Hartelijke groet,

Diaken Bert Huitink

Pancratiusdag 2021 : Een heel goed begin van het nieuwe pastorale werkjaar!

We kunnen terugkijken op een geslaagde Pancratiusdag. De opkomst was goed: veel parochianen kwamen op de fiets naar de Kroezeboom. Alle 350 stoelen waren bezet. Er was een prettige sfeer en een goede aandacht. Het hoogtepunt van de viering bestond uit de presentatie van de symbolen en het bijbehorende verhaal van de geloofsgemeenschappen. In verband met de start van het nieuwe werkjaar  was aan hen de vraag gesteld: Waarin kunt u een licht zijn voor de parochie en met name andere locaties? Waar ligt uw kracht en uw talenten? In hoeverre mogen andere locaties daarvoor een beroep op u doen? En welk symbool past bij uw kracht en talent?  Op die vraag kwamen mooie reacties en bijzondere symbolen , verteld en gepresenteerd door vertegenwoordigers van de geloofsgemeenschappen.

Albergen vertelde dat het sluiten van de kerk, niet het einde van de geloofsgemeenschap heeft betekend. Er werd gewerkt aan een nieuwe gebedsruimte en Mariakapel. Men heeft gastvrijheid ervaren bij andere geloofsgemeenschappen. Men wilde een helpende hand reiken aan andere geloofsgemeenschappen die met sluiting te maken zouden krijgen. Het licht was kleiner geworden, maar niet gedoofd. Het symbool was een foto van het interieur van de kerk voor sluiting en een kaars dat het licht nog brandde. “Aanvaard was is, laat los wat was, omarm wat komt”

Fleringen vertelde over hun positieve en stimulerende instelling die ze, ook in moeilijke tijden hebben uitgedragen naar elkaar. In coronatijd werd niemand vergeten en werden er creatieve oplossingen gezocht om elkaar een teken van leven te geven. Het symbool bestond uit een knapzak waarin een kaarsje zat dat licht, warmte en kracht brengt. Een Christoffel, een noodhelper die ons veilig verder zal begeleiden, ook over grenzen heen, over hobbels en door (diepe) dalen. En een sleutelhanger met de tekst:“ God heeft een sleutel voor elk probleem, soms zie je de juiste alleen niet direct hangen”

Geesteren vertelde over de deuren van de kerk die 365 dagen openstonden voor iedereen en die iedereen uitnodigde binnen te komen. Dat ze daarnaast hechten aan traditionele waarden en normen, dat ze trots waren op de vrijwilligers, een veerkrachtig waren gezien het aantal jonge mensen dat zich inzet en een groot saamhorigheidsgevoel hadden. Iedereen was welkom, ook in de toekomst. Als symbool was er een fotolijstje met een foto van een open deur met een eigen gemaakt gedicht van een open deur.

Mariaparochie gaf aan dat de trouwe, enthousiaste en loyale vrijwilligers de kracht en het fundament waren van de geloofsgemeenschap. Alles was goed geregeld en netjes op orde. Het symbool dat daarbij was een plak krentenwegge, als teken van noaberkracht en een tekening van de kerk.

Reutum gaf aan dat het bericht van de toekomstige sluiting van de kerk veel saamhorigheid en opbouwende energie had opgeleverd in het zoeken naar nieuwe wegen. Men bleef zich op het licht richten. Ze waren trots op de vrouwen die zich voor de kinderkerk van de parochie inzetten, de betrokken ouders die steeds te vinden waren voor de vormselwerkgroep en de grote groep jonge mannen die zich al jarenlang inzetten als acoliet. Het symbool daarbij was een zonnebloem: “Een bloem die trots zich richt naar het licht. Die groeit van de zon en ook best tegen een beetje regen kan. Zo’n bloem die vrucht draagt en niet te beroerd is om het te verspreiden. De zonnebloem: heel gewoon, heel krachtig en niet zomaar kapot te krijgen!”

Tubbergen was trots op het werk in de locatie maar ook op de goede samenwerking in de parochie. Zij hadden gekozen voor een ingelijste cirkel van negen handen.  De betekenis werd aldus verwoord: “We vinden dat we niet alleen als locatie maar ook als parochie goed samenwerken. We reiken elkaar de hand. We nemen elkaar bij de hand als het nodig is. We beschikken samen over scheppende handen. Door elkaars hand te pakken hebben we contact met elkaar. We dragen elkaar op handen om zo samen één parochie te vormen”

Vriezenveen had als symbool turf meegenomen, dat verbonden was aan de plaatsnaam. De eigenschappen van turf passen ook bij de geloofsgemeenschap van Vriezenveen: absorberend, bouwmateriaal, isolatiemateriaal, grondstof, en veerkracht. Zo wil Vriezenveen het vuur en de gemeenschapszin levend houden en blijven bouwen aan de geloofsgemeenschap. Maar ze hebben ook een enorme veerkracht, zoals gebleken is na de brand in 1905 toen de kerk volledig verwoest was. Die veerkracht wensen ze iedereen toe.

Langeveen had als symbool een hanger meegenomen met geloof, hoop en liefde.

Zij gaven aan dat geloof, hoop en liefde de basis is voor de toekomst. Geloof biedt vertrouwen, hoop geeft licht en kracht en liefde is geven en ontvangen. Op deze drie pijlers willen zij , in samenwerking met de geloofsgemeenschappen, bouwen aan onze Pancratius Parochie.

( Vasse was door omstandigheden niet in staat geweest om een verhaal aan te leveren)

Tenslotte vertelde ondergetekende dat het pastoraal team had gekozen voor de symbolen zout en licht als kracht van ons allen , als kinderen van God. Door in deze geïndividualiseerde samenleving te werken aan onderlinge vriendschap en verbondenheid en zorg en aandacht te hebben voor elkaar. Door verbonden te blijven met de positieve boodschap van ons geloof dat het licht en de liefde het zullen winnen. En te geloven dat wij allemaal nodig zijn om dat door te geven. Iedereen kreeg na afloop een zakje met zout en een waxine lichtje, gemaakt door het dames en herenkoor van Mariaparochie.

Na de viering werd er nog gezellig koffie gedronken met een lekkere appelkoek en gingen allen zeer geïnspireerd naar huis.

Vriendelijke groet, pastoraal werker Christianne Saris