Vrede
Een mooi en veelzijdig woord, vrede, ook zo nodig in de wereld van vandaag.
Denk maar aan de oorlog tussen Rusland en de Oekraïne en de oorlog tussen Gaza en Israël, de vergeten oorlog in Sudan. Maar er zijn nog zoveel andere plekken in onze wereld waar volkeren leven met geweld en terreur. Al dat oorlogsgeweld en de verschrikkelijke terreuraanslagen. Ze laten je toch niet onberoerd. Het raakt je hart.
Voor mij betekent vrede veel meer dan afwezigheid van oorlog. vrede begint allereerst in ons eigen hart, in mijn eigen hart. In de kleine wereld waarin ik leef. Oprechte vrede gebeurt in onze omgang met onze familie, onze vrienden en kennissen, met onze dorpsgenoten, met de vreemdelingen, de vluchtelingen die hier verblijven. In de oprechte zorg en aandacht voor elkaar.
Elke dag lijdt en sterft Christus nog steeds in al die mensen die worden gemarteld, vermoord en uitgestoten. Maar Hij lijdt en sterft ook in het kleine, misschien wel in ons eigen dorp, in onze eigen straat?
“God, ik merk niks van u”, bad een puberjongen, die thuis elke dag de ruzies tussen vader en moeder moest meemaken en op school geen vrienden vond om er over te praten. “God, ik zoek U, maar waarom laat U zich niet vinden”, bad een oude vrouw weggestopt in een verpleegtehuis. Zelden kreeg ze nog bezoek. “Tel ik nu niet meer mee, nu ik oud en kwetsbaar geworden ben”, dacht ze. “God, moet U mij niet meer”, bad Bart, toen hij thuis niet meer welkom was omdat hij niet thuis kwam met Marie, maar met Jan.
Zusters en broeders, naar mijn vaste overtuiging huilt God bij al deze verhalen van ruzie, geweld, eenzaamheid en uitstoting. “Kinderen toch” zal God denken, “het is niet alleen de vraag waar ben Ik maar ook: waar zijn jullie? In mijn Zoon heb Ik onder jullie geleefd als iemand van vlees en bloed. Zo ben Ik in Jezus een van jullie geworden en Hij heeft jullie pijnen en verdriet aan den lijve moeten ondervinden. Waarom word Ik door jullie niet herkend? Maak je hart open voor elkaar en voor jezelf. Dan kan Ik pas doordringen in het leven van alle dag.
Dan word ik zichtbaar in de mensen om je heen.”
De heilige Augustinus bad al: “Heer, bekeer ons felle hart dat het rust mag vinden bij U.” Zodat het zijn uitwerking mag hebben in de omgang met de mensen om ons heen, met de aan ons gegeven schepping waarin we leven. Want in het gelovige leven staat het bidden nooit los van het leven van alle dag.
Ook dit jaar organiseren we in de vredesweek weer een gebedsdag voor de vrede in onze H. Pancratius parochie. Op vrijdag 20 september a.s. bidden we voor de vrede. Voor de vrede in de wereld en voor vrede in ons eigen hart.
Deze gebedsdag voor de vrede wordt geopend om 09:00 uur met een Eucharistieviering in de basiliek van Tubbergen.
De basiliek is van 9:30 uur tot 19:00 uur open voor gebed. Het allerheiligste is gedurende deze uren uitgesteld. Elk uur zal er een kort gebed voor de vrede worden uitgesproken. Verder is het mogelijk om kaarsjes voor de vrede aan te steken. Ook heeft u de mogelijkheid om in de basiliek zelf een gebed te schrijven voor de vrede en die in een doos bij het Allerheiligste neer te leggen. Enkele gebeden uit deze doos zullen gebruikt worden in de gebedsviering waarmee we de gebedsdag voor de vrede zullen afsluiten.
Deze gebedsviering begint om 19:00 uur en het koor Multiple Voices zal zingen.
Alle Parochianen en belangstellenden zijn van harte welkom om aan deze dag voor de vrede mee te doen.
Graag tot ziens op 20 september a.s. in een van de vieringen of in de stille uren van gebed.
Pastoor Hans Hermens
