Wat weet ik nou over geweld tegen vrouwen?
Woensdag 28 november mocht ik deelnemen aan een forum in Comitancillo over geweld tegen vrouwen. Ik had mijn twijfels of ik wel moest deelnemen. Toch ben ik blij te zijn overgehaald.
Geen ervaring
Ik kan niet zeggen dat ik ooit te maken heb gehad met geweld vanwege mijn geslacht. Ik heb dezelfde kansen gekregen om te studeren, werd niet verplicht om dingen te doen in het huishouden die mijn broer ook niet deed en heb ook nooit het gevoel gehad anders te zijn behandeld. Maar misschien is het belangrijkste wel dat ik me nooit minder heb gevoeld omdat ik een vrouw ben. Dat is hier voor veel vrouwen anders, maar ook voor mijn eigen moeder is dat wel anders geweest. Misschien toch iets om te delen…
Op naar Comitancillo
Dus nam ik woensdagochtend om 7.00 de bus naar Comitancillo, de hoogvlakte in. Na ongeveer anderhalf uur rijden kwam ik aan bij de kleurrijke begraafplaats van het dorp, de plek waar ik uit moet stappen. Toen de eerste vrouwen kwamen, begonnen de voorbereidingen: het spannen van een zeil, het neerzetten van stoelen en het maken van een kleurrijk maya-altaar. Met de aanwezigheid van ongeveer 15 vrouwen kon het forum beginnen.
Voorbeeldvrouwen
Tijdens het forum zat ik tussen twee van zulke vrouwen uit Comitancillo, Monica en Delia. Zij weten van heel dichtbij wat geweld tegen vrouwen is. Beide vrouwen hebben zich gevormd in Movimiento de Trabajadores Campesinos, landarbeidersbeweging MTC. Beiden hebben hun vleugels uitgeslagen en helpen nu vele andere vrouwen door hun ervaringen te delen.
… want jij bent een vrouw
Mijn verhaal ging over mijn jeugd en welke verschillen ik zie met Guatemala, maar ook vertelde ik over de vrouwen die met hulp van MTC hun zelfvertrouwen hebben vergroot. In Guatemala merk ik dat er behoorlijk anders naar vrouwen wordt gekeken dan in Nederland. Er wordt meestal wel raar opgekeken dat ik, een vrouw van 32 jaar, nog geen kinderen heb, en misschien wel helemaal niet wil. En hier wordt een vrouw, meer nog dan in Nederland, gezien als het zwakke geslacht. Dat merk ik zelf in opmerkingen: ´Dat mag je niet tillen. Jij bent een vrouw.’
Minder onschuldig geweld
Voor veel vrouwen, met name in de rurale gebieden, is het minder onschuldig. Veel meisjes krijgen niet de kans om te studeren omdat ze toch gaan trouwen en kinderen krijgen. Van jongs af aan wordt veel meisjes verteld dat ze nergens goed voor zijn, behalve voor het huishouden en kinderen krijgen. Een aantal van de aanwezige vrouwen deelde ook de ervaringen met huiselijk geweld. Ik kon niet alles volgen, want ze gebruikten de lokale taal ´mam´, maar Delia deelde haar verhaal ook in het Spaans. Ze vertelde hoe ze al erg jong kinderen kreeg en dat haar man haar aan haren trok en opsloot in huis om zelf te gaan drinken. Delia heeft uiteindelijk aangifte gedaan tegen haar man en ze waren acht jaar uit elkaar. Nu zijn ze weer samen, maar er is veel veranderd. Hij heeft nu wel respect voor haar.
Het forum helpt onderwerpen bespreekbaar te maken en geeft vrouwen moed om het geweld niet langer te accepteren. Delia: ‘MTC heeft mij ontzettend geholpen om mijn zelfvertrouwen te vergroten.’
