Archief voor categorie: Archief

Per 1 november a.s. ben ik door onze aartsbisschop benoemd tot de nieuwe pastoor van de H. Pancratius parochie. Begin november zal ik zeer waarschijnlijk gaan verhuizen van Twello naar Tubbergen en ga dan wonen op de pastorie. Op 15 november a.s.. om 19.00 uur zal de installatieviering in de basiliek te Tubbergen plaatsvinden.

Ik ben Hans Hermens, geboren op 4 december 1965 te ’s-Hertogenbosch en opgegroeid te Vught. In 2005 ben ik door Kardinaal Simonis gewijd tot priester en vervolgens door hem gezonden naar het parochieverband Twente west. Ik kwam te wonen in Vroomshoop.

Daar heb ik drie jaar met veel plezier gewerkt als priester. In 2008 kwam ik terecht in de Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen, en werd pastoor van de St. Benedictusparochie. In 2013 vertrok ik naar Salland en werd pastoor van de Emmanuelparochie. In 2018 werd ik pastoor van twee parochies de H.H. Franciscus- en Claraparochie, Twello en omgeving en de Emmausparochie, Apeldoorn. Vorig jaar gefuseerd tot de St Franciscusparochie. Nu moet ook ik hier weer afscheid nemen en dan merk ik dat ik ook hier weer gehecht ben geraakt aan vrijwilligers en parochianen. En bij een afscheid merk ik ook dat dit gehecht zijn, wederzijds is.
Ik ben nu zeventien jaar priester. Voor mij speelde de roeping voor het priesterschap al vroeg, vanaf mijn achtste jaar. Maar toen ik ouder werd, kreeg ik steeds meer negatieve reacties op deze keuze. En zeker in de pubertijd is het moeilijk, misschien wel onmogelijk om hier aan vast te houden. In Nijmegen heb ik de lerarenopleiding gedaan en ben wiskundeleraar geworden, en kwam op een grote scholengemeenschap in Culemborg te werken. In deze acht jaren waarin ik leraar was genoot ik van het omgaan met de vele leerlingen. Vooral de interactie en het begeleiden van deze leerlingen trok mij zeer aan. Maar toch bleef ik mij ook aangetrokken voelen door de stem van de Roepende. Ik was 30 toen ik begon aan mij theologieopleiding aan de Katholieke Universiteit te Utrecht en besloot pas na vijf jaar studie, mijn baan als wiskundeleraar op te zeggen en me aan te melden bij het Ariënskonvikt, de toenmalige priesteropleiding voor het aartsbisdom. Om tot deze keuze te komen is een strijd aan voorafgegaan die hoort bij een persoonlijke groei, in geloof en persoon. Achteraf, een deel van mijn levensweg overziend mag ik mij toch geleid weten.
Ik werk nu negentien jaar met veel vreugde in het pastoraat. Ik voel me bevoorrecht om mensen vanuit een gelovig perspectief nabij te mogen zijn, op momenten van vreugde en verdriet. Een ontmoeting van mens tot mens kan mij echt verwonderen, elk mens draagt een verhaal met zich mee en dat is de moeite waard om naar te luisteren. In elk mens ontmoeten we ook een glimpje van Gods aanwezigheid. Wij allen zijn immers naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen.
Als pastoor krijg ik naast pastorale taken ook te maken met bestuurlijke taken, als pastoor ben je immers ook voorzitter van het parochiebestuur, zo schrijft het kerkrecht dit ook voor. Ik spreek de hoop uit, vele goede contacten te mogen hebben met het pastorale team, parochiebestuur, de vele vrijwilligers en vrijwilligsters, en met alle parochianen uit de Pancratius parochie. Ik besef maar al goed dat ik als pastor, pastoor, het nooit alleen kan, en veel van jullie kan leren. Zo heb ik ook jullie hulp en inspiratie nodig. En ik bid God om zijn zegen en steun voor het werk in onze Pancratius parochie. Ik zie met vertrouwen de toekomst tegemoet en kijk uit naar het ontmoeten van nieuwe mensen in de geloofsgemeenschappen. Werken als pastor, ik vind het heel mooi werk.

Hartelijke groet, pastoor Hans Hermens

Na een rijk priesterleven, dat liefst ruim 55 jaar mocht duren, overleed onze geliefde emeritus-pastor Herman Heuven op 20 november 2019, na een ziektebed maar in alle rust, op 89-jarige leeftijd.

Na zijn priesterwijding op 20 juli 1964 was hij achtereenvolgens pastor te Herwen en Aerdt, Gaanderen, Goor, Denekamp en Langeveen. Nadat hij in 2006 met emeritaat is gegaan bleef hij zijn diensten verlenen aan de verschillende locaties van de H. Pancratiusparochie  en in het woon- zorgcentrum De Eeshof in Tubbergen.

Het bij gelegenheid van de priesterwijding van pastor Herman Heuven uitgegeven herinneringsprentje wordt gesierd door het door hemzelf gekozen devies: “Heel onze geschiktheid komt van God. Hij is het , die ons bekwaam heeft gemaakt dienaars te zijn van een nieuw verbond, niet van de letter, maar van de Geest” (2 Kor. 3,5-6)

We kunnen – nu hij is overleden – met een gerust hart stellen dat pastor Herman Heuven heel zijn priesterlijke leven naar dat devies heeft gewerkt en geleefd. Hij stelde bij alles wat hij deed steeds de mens centraal. Hij stelde zich in dienst van de mensen,  was een mens onder de mensen, een mensenmens. Hij was niet iemand die als eerste de regeltjes voorop stelde, maar in de uitoefening van zijn ambt, bijzonder ook in de verkondiging,  de mensen voorhield hun leven  te leven naar “de Geest van het Verbond”. Zo leefde hij zelf en dat bracht hij ook over op de mensen  in de verschillende geloofsgemeenschappen waarin hij gedurende zijn lange priesterleven mocht werken.

Pastor Herman Heuven was iemand met een groot sociaal hart, met heel veel belangstelling en vooral zorg voor mensen in de parochies waar hij werkte, met wie hij mocht samenwerken en met wie hij zijn levensweg een tijdlang mocht delen.

Hij liet zich bij voorkeur pastor noemen, daarmee aangevend dat hij vooral herder wilde zijn, er wilde zijn voor de mensen die aan zijn pastorale zorgen waren toevertrouwd. Op die manier kon hij zijn priesterschap de vorm en inhoud geven die niet alleen volledig bij hem paste, maar waarbinnen hij ook kon meegaan met de veranderingen in de samenleving en godsdienstige beleving in de loop van zijn lange priesterleven.

Sinds zijn emeritaat in 2006 heeft pastor Heuven zich naast zijn beschikbaarheid voor de H. Pancratiusparochie, bijzonder toegelegd op het pastoraat voor ouderen, met name voor de bewoners van De Eeshof in Tubbergen waar hij – evenals in alle parochies waar hij gewerkt heeft  – op handen werd gedragen en waar hij de eretitel “onze pastoor” mocht dragen.

Dat hij nu voorgoed mag zijn opgenomen in Gods eeuwige licht, het Nieuwe Leven, waarnaar hij aan het eind van zijn leven zo zeer verlangde.

Tubbergen, 20 november 2019.

Bovenstaand In Memoriam is opgesteld door Arie Vreeswijk, vertrouwenspersoon pastor Herman Heuven