Gebed

, , ,

Gebed

God, wij danken U voor uw schepping waar wij deel van zijn.
Wij danken U dat wij ons vrij mogen bewegen
in deze door U geschapen wereld.
Wij danken U voor onze zintuigen,
dat we kunnen horen,
dat we kunnen zien,
dat we kunnen voelen,
dat we kunnen ruiken,
dat we kunnen proeven.

Wij vragen U
open onze ogen, onze oren,
onze zintuigen voor uw aanwezigheid.
Dat we in en bij alles wat op ons afkomt en ons meevoert
uw stem horen, uw aanwezigheid verstaan
en dat we ons zonder vrees aan U toewijden en U dienen,
ook tegen de stroom in.

Dat we onze naasten recht doen,
eerbiedig omgaan met zuster, moeder aarde
en vreugde vinden in onze toewijding aan U
en in het navolgen van uw Zoon,
Jezus Christus, onze Heer. Amen.

Rob Hoogeboom,
Franciscaan ( Orde van de Minderbroeders Franciscanen)

 

/door

Het onze Vader

, , ,

Het ‘onze Vader’

Het onze Vader, is een gebed door Jezus aan ons gegeven. En door veel christenen wordt dit gebed regelmatig gebeden. Maar doordat het veel gebeden werd en nog steeds regelmatig wordt gebeden loopt het wel het risico dat het wel eens gebeden wordt waarbij de aandacht ver te zoeken is. En dan wordt dit gebed teruggebracht tot enkele prevelende zinnen. En natuurlijk ook ik betrap me er wel eens op dat ik het meer aandacht kan bidden.

Onze vader die in de hemel zijt….

De eerste twee woorden hebben al ontzettend veel betekenis. God mogen we door Jezus aanspreken als onze Vader. Jezus neemt ons mee in de band die Hij heeft met zijn hemelse Vader. Door God aan te mogen spreken met Vader mogen ook wij delen in de band die Jezus heeft met zijn hemelse Vader en mogen ook wij ons geroepen weten tot kind, tot kind van God. Vader, geeft een relatie aan. Is er een dichtere relatie mogelijk dan tussen ouder en kind? Bij Vader gaat het niet zozeer om het geslacht, maar om de dichtheid van de relatie. Zozeer wil God op ons betrokken zijn. En God is veel te groot om Hem een geslacht toe te meten. Dat is veel meer voor al zijn schepsels. Daarom ook, God is vader en moeder tegelijk. Immers zo schrijft een psalm. God laat zijn kind niet alleen, zelfs als een moeder haar kind zou verlaten, God zal zoiets nooit doen. Daarom ook is het onze Vader, een gebed van vertrouwen, een gebed van geborgenheid. In die twee woorden, ’onze Vader’ wordt niet alleen de band gelegd tussen God en ons, mensen. Maar onze Vader zegt ook iets over de band die wij mensen met elkaar hebben. Want doordat we allen een gemeenschappelijke hemelse Vader hebben, zijn wij mensen ook geroepen tot broer en zus van en voor elkaar.

Toch mooi en waardevol om deze aspecten van dit gebed te beseffen, wanneer we dit gebed bidden. En dan heb ik het alleen maar gehad over de eerste twee woorden van dit gebed.

Met hartelijke groet,

Pastoor Hans Hermens

 

/door

‘Hoop’ (door Vaclav Havel)

, ,

‘Hoop’ (door Vaclav Havel)

Diep in onszelf dragen wij hoop.
Als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is een kwaliteit van de ziel
en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet
voorspellen of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
verankerd voorbij de horizon.

Hoop in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat,
of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft.

Hoop
is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme;
evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen.
Het is de zekerheid
dat iets zinvol is onafhankelijk van de afloop,
onafhankelijk van het resultaat.

Pastoraal team

 

/door

2025: Hoop als gave en opdracht

2025: Hoop als gave en opdracht

We staan aan het begin van een nieuw jaar.

Hoe kijken we hiernaar?

Voor ons eigen leven zullen we allemaal onze eigen wensen en verwachtingen hebben. Daarnaast zou het mooi zijn als dit jaar ons hoop kan brengen voor onze gemeenschappelijke toekomst.

Onze kerk komt ons hierin tegemoet.

Dit jaar is uitgeroepen tot Heilig Jaar. Dit is een groot internationaal evenement dat eens in de 25 jaar plaatsvindt. Paus Franciscus heeft aan dit heilig jaar het thema “Pelgrims van hoop” meegegeven.

Naar aanleiding van dit Heilig Jaar hebben de bisschoppen van Nederland een inspirerende brief geschreven, waarvan ik de gedachtegang graag met u wil delen.

De bisschoppen geven aan dat hoop sterk verbonden is met ons geloof. Jezus heeft dit ons immers voorgeleefd. Zijn verrijzenis betekent dat er niet alleen in dit leven, maar ook in het leven hierna,  hoop is op een betere toekomst.

Zij vragen ons, in aansluiting met de paus,  om stevig verankerd te blijven in de hoop. Die hoop mogen we hebben omdat God ons liefheeft en hij ons leidt op onze levensweg.

“Hoop biedt niet alleen troost bij tegenslag, maar het is ook een drijvende kracht om de uitdagingen van deze tijd met vastberadenheid tegemoet te treden.

Het helpt ons om niet pessimistisch te worden van alle negatieve en sombere verhalen over oorlogen, vluchtelingen en allerlei crisissen. Want er gebeurt in de samenleving ook heel veel goeds dat meer aandacht verdient. Daarom wordt iedereen opgeroepen op om in dit komende heilige jaar de schijnwerpers te zetten op plekken van hoop, op hoopvolle gebeurtenissen in de samenleving en mensen die hoop uitstralen”.

Daarnaast worden we opgeroepen om zelf teken van hoop te zijn. Door onze gezinnen, buurten en gemeenschappen te maken tot plaatsen van ontmoeting en hoop. Door met elkaar mee te leven in goede en slechte tijden. Elkaar te ondersteunen en te bemoedigen. Door in liefde met elkaar te leven.

De paus  en de bisschoppen hopen dat we door deze manier van leven “een beweging van hoop” in gang mogen zetten en “bruggen van hoop” mogen bouwen.

Zo kunnen we volgens hen met elkaar op weg gaan als “pelgrims van hoop” en werken aan een wereld waarin liefde en gerechtigheid de boventoon voeren.

Een brief met een mooie gedachtegang en goede handreikingen voor ons.

Dat wij in onze parochie tekenen van hoop mogen zien en zelf ook mogen zijn.

Mede namens pastoor Hermens een Zalig Nieuwjaar gewenst!

Hartelijke groet,

Pastoraal werker Christianne Saris

 

/door