Zondag 2 november Allerzielen 19.00 uur gedachtenisviering Werkgroep dameskoor en leden Clavis
Zaterdag 8 november 19.00 uur Eucharistieviering pastoor Hermens dameskoor
Dinsdag 25 november parochiezaaltje 09.00 uur Eucharistieviering pastoor Hermens
Zaterdag 13 december 19.00 uur Eucharistieviering pastoor Hermens dameskoor
Dinsdag 23 december parochiezaaltje 09.00 uur Eucharistieviering pastoor Hermens
Woensdag 24 december kerstavond 21.00 uur W & C viering diaken Thöni dameskoor
Samen eten is gezelliger dan alleen!
Alleen eten is niet altijd leuk. Toch overkomt het veel mensen.
Met deze gedachte organiseert de werkgroep Ontmoeting en Inspiratie
van onze parochie een avond voor alleenstaanden in het gebouw van Jong Nederland, Havezathestraat 5 in Tubbergen.
De avond vindt plaats op woensdag 12 november aanstaande
van 17.00 uur tot 20.00 uur.
Met een kleine groep mensen willen we een lekkere maaltijd
bereiden om daarna gezellig met elkaar te eten.
Doet u mee? We kijken naar u uit! De eigen bijdrage is zeven euro vijftig.
U kunt zich tot en met donderdag 10 november aanmelden
bij pastoraal werker Christianne Saris via het emailadres
c.saris@hpancratius.nl of per telefoon 06-20428594.
Van harte welkom!
Parochiële werkgroep Ontmoeting en Inspiratie
iaat van onze parochie, in verband met haar pensioen. Uiteraard werd er op die dag niet gewerkt, maar hebben we uitgebreid afscheid van haar genomen.
Haar huidige collega’s van het secretariaat hadden op die dag het parochiecentrum in Tubbergen uitgebreid versierd. Om half tien werd Karin, in gezelschap van haar man Marcel, haar kinderen en kleinkinderen, met groot applaus verwelkomd. Allereerst sprak pastoor Hermens haar toe en complimenteerde haar over haar geweldige inzet en het vele werk dat ze verricht had in de afgelopen 20 jaar. Op voordracht van de geloofsgemeenschap Albergen, die haar vele activiteiten in beeld heeft gebracht, heeft hij bij de bisschop voor een Willibrordpenning aangevraagd en dit werd gehonoreerd. Deze penning spelde de pastoor Karin op.
Vervolgens was de beurt aan Agnes Groothuis, secretaresse van het parochiebestuur om Karin toe te spreken. Ze vertelde onder anderen dat Karin van kruiswoordpuzzels hield en dat ze ver was gekomen in een wedstrijd op televisie. Dat ze van schrijven hield en poëzie en daarom eindigde ze met een grappig gedicht van Annie M.G Schmidt over ouder worden. Karin ontving van het parochiebestuur en pastoraal team een olijfboom, als teken van hoop en toekomst, samen met een bos bloemen en een bon voor een etentje samen met Marcel. Vervolgens werd Karin toegezongen met een lied dat door pastoraal werker Christianne Saris was geschreven.
Daarna nam Angeline Kienhuis van het centraal secretariaat het woord en vertelde dat Karin zo verbonden was met Kompas als lid van de redactie en eindredacteur. Zij bood Karin een nummer aan dat helemaal aan Karin was gewijd. Alle geloofsgemeenschappen hadden hierin iets geschreven voor Karin. Er stond ook een interview in met echtgenoot Marcel. Daarnaast het lied dat Karin ooit voor Pancratiusdag had geschreven en het lied dat op haar afscheid voor haar werd gezongen.
Tot onze verrassing bleek Karin zelf ook nog een woordje te willen doen. Zij beschreef dat ze van haar hobby haar beroep had gemaakt en dat ze altijd van het werk had genoten. Daarna beschreef ze hoe haar weg was verlopen in het werk voor de kerk. Van het zingen in het jongerenkoor in Albergen naar het deelnemen aan de liturgiegroep van het koor. Van het werk voor het secretariaat in Albergen tot het werken voor het centraal secretariaat. Een interessant en boeiend verhaal.
Vervolgens was er een inloop. Mensen van de geloofsgemeenschappen en de pastores die met haar gewerkt hadden kwamen om haar te bedanken voor de fijne samenwerking en alle goeds te wensen voor de toekomst. Het was voor alle aanwezigen een heel gezellig samenzijn en fijn om elkaar weer eens te zien.
Rond half twee werd Karin en haar gezin samen met haar collega’s en ex-collega’s van het centraal secretariaat een lunch aangeboden bij het Oale Roadhoes. Daarna dacht Karin naar huis te gaan. Maar de geloofsgemeenschap Albergen had nog wat verrassingen in petto! Zij werd opgehaald met een prachtig versierde duo fiets waarmee ze met Karin een rondje mee om de kerk fietsten en vervolgens naar Albergen gingen.
Bij het landkruis voor Albergen werd er een borreltje gedronken met mensen die daar op haar stonden te wachten. Vervolgens gingen ze naar het Hobergen waar alles versierd was en waar de vrijwilligers van Albergen haar begroetten. Met hen was nog een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje. Vervolgens werd Karin uitgezwaaid naar huis.
Zo hebben we met elkaar een heel mooi en gezellig afscheid voor Karin kunnen verzorgen, dat ze meer dan verdiend heeft!
We hopen dat ze samen met Marcel nog heel veel mooie jaren mag hebben en dat ze toe komt aan alles wat voor haar de moeite waard is. Het ga je goed Karin!
Parochiebestuur , centraal secretariaat en pastoraal team
Je schrijft niet omdat je iets wilt zeggen,
je schrijft omdat je iets te zeggen hebt.
Scott Fitzgerald
5 x per jaar wordt ons parochieblad KOMPAS uitgebracht.
De eerste uitgave was tijdens de parochiezondag op 2 september 2018.
Vanwege vertrekkende (hele trouwe) leden zoeken wij
ENTHOUSIASTE REDACTIELEDEN VOOR KOMPAS
Kun je goed schrijven? Vind je het leuk om interviews af te nemen?
Ken je vele parochianen en weet je wat er speelt in de parochie?
Al deze talenten kunnen wij goed gebruiken bij de redactie van ons parochieblad.
Als je belangstelling hebt dan graag aanmelden vóór 18 oktober bij secretaris parochiebestuur (a.groothuis@hpancratius.nl).
HERHAALDE OPROEP
VACATURE ADMINISTRATIEVE – SECRETARIËLE MEDEWERKER
Wij zoeken voor ons centrale parochie secretariaat (H. Pancratius)
een enthousiaste administratieve – secretariële medewerker voor 16-20 uur
die bekend is met en betrokken bij wat er in de parochie gebeurt.
Hij/zij ondersteunt het pastorale team en draagt bij aan de gang van
zaken voor de pastorale taken.
Het takenpakket omvat onder andere:
– Het verwerken van inkomende post/e-mails en verwijzen/doorverbinden.
(Hij/zij is een algemene vraagbaak voor inkomende gesprekken.)
– Ondersteunen van het pastorale team bij planning, communicatie en coördinatie.
– Vergaderingen voorbereiden/notuleren/agenda beheer.
– Zorg dragen voor het inroosteren van vieringen.
– Bijhouden van administratieve dossiers en archieven.
– Redactielid van parochieblad.
Functie-eisen:
– Minimaal een afgeronde MBO opleiding (relevante richting).
– Ervaring opgedaan in soortgelijke functies.
– Bekend zijn met en een open en positieve houding hebben naar het katholieke geloof.
– Uitstekende communicatieve vaardigheden.
– Handig zijn met MS Office en administratieve systemen.
– Zelfstandig kan werken, maar ook goed in een team past.
Wat bieden wij:
– Een afwisselende en betekenisvolle baan binnen een betrokken gemeenschap.
– Een salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden conform de financiële regelingen van het aartsbisdom Utrecht.
– Flexibele werktijden.
Solliciteren:
Ben jij degene die wij zoeken? Stuur dan je brief en CV vóór 31 oktober naar secretaris parochiebestuur a.groothuis@hpancatius.nl. (06-15275547).
Op 4 juli jl. overleed onze mede parochiaan Sientje Roelofs op 90-jarige leeftijd.
Sientje Tassche werd geboren op 16 maart 1935 in Tubbergen als oudste in een gezin met 1 zus en 4 broers. Hier heeft ze haar jeugd doorgebracht. Ze was gewend om aan te pakken. Tijdens het werk bij Café Koebrugge ontmoette ze Bernard Roelofs.
Ze gingen wonen aan het Oosteinde in het ouderlijk huis van Bernard, waar ze ook de zorg voor haar schoonmoeder en oom Jans op zich nam. Gerard en Dianne werden geboren. Ze werkte op de boerderij en zorgde ervoor dat het huishouden op rolletjes liep.
Na een herniaoperatie toen ze begin 40 was, bleef ze rugpijn houden. Maar ze bleef optimistisch en zeurde niet. Sientje was een bezige bij. Kleding en gordijnen naaien, sokken breien, kaarten borduren. Maar vooral het gebeuren in onze parochiekerk had haar bijzondere aandacht. Ze was een zeer actief lid van onze geloofsgemeenschap. De kerk was haar erg dierbaar. Trouw bezocht ze elke weekend- en dinsdagochtend viering, maakte bloemstukken, was gastvrouw, maakte kaartjes en stuurde deze naar parochianen bij vreugde en verdriet, bezocht parochianen en was contactpersoon voor de uitvaart. Ze was een ster in het meedenken en advies geven, gevraagd maar ook soms ongevraagd…. Maar altijd goed bedoeld…
De familiekring werd uitgebreid met Bert en Francien. Ze mocht oma worden van 3 kleinkinderen en 1 achterkleinkind. Wat was ze trots op hen!
Sientje genoot het meest als ze allemaal samen waren: op de zondagmorgen, de weekendjes naar Drente en Friesland, en ook haar 90e verjaardag werd groots gevierd…
Lijden en verdriet zijn haar niet bespaard gebleven in het leven. Ziektes, pijn, het zeer plotseling overlijden van Bernard in 2001, het afbranden van het huis. Maar ze liet zich niet klein krijgen, telkens weer wist ze zich aan te passen, zich op te richten en dapper door te gaan.
De laatste jaren van haar leven waren ook lastig en verdrietig: steeds meer mensen om haar heen kwamen te overlijden. Ze miste haar broer, zus en zwager enorm. Ook leverde ze in qua gezondheid. Ze bleef echter positief en vond zichzelf niet oud. Ze zocht het geluk in kleine dingen, kon erg genieten van de vogels, de tuin en de eekhoorns die om het huis liepen.
Haar gezondheid ging langzaam maar zeker achteruit. Steeds meer moest ze inleveren. Haar kaarsje doofde langzaam uit en op 4 juli – in de stilte van de vroege morgen – durfde ze los te laten. Op 9 juli werd ze na een plechtig gezongen uitvaart in haar zo geliefde parochiekerk bij Bernard op het parochiële kerkhof begraven. Dat ze moge rusten in vrede.
Haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind wensen wij moed en kracht om te leren leven met de lege plek in hun midden.
Beste mensen,
Paus Franciscus heeft tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis een tekst geschreven
die wij graag met u willen delen:
“De muren van ziekenhuizen hebben meer oprechte gebeden gehoord dan kerken…
Ze hebben veel meer oprechte kussen gezien dan die op luchthavens…
In ziekenhuizen zie je een homofoob gered worden door een homoseksuele arts.
Een bevoorrechte arts die het leven van een bedelaar redt…
Op de intensive care zie je een Jood die een racist verzorgt…
Een politieagent en een gevangene in dezelfde kamer die dezelfde zorg ontvangen…
Een rijke patiënt die wacht op een levertransplantatie, klaar om het orgaan van een arme donor te ontvangen…
Het is op deze momenten, wanneer het ziekenhuis de wonden van mensen aanraakt, dat verschillende werelden elkaar kruisen volgens een goddelijk plan.
En in deze gemeenschap van lotsbestemmingen beseffen we dat we alleen niets zijn.
De absolute waarheid van mensen openbaart zich meestal alleen in momenten van pijn of bij de reële dreiging van een onomkeerbaar verlies.
Een ziekenhuis is een plek waar mensen hun maskers afleggen en zichzelf laten zien zoals ze werkelijk zijn, in hun puurste essentie.
Dit leven zal voorbijgaan. Snel, dus verspil het niet door met mensen te vechten.
Bekritiseer je lichaam niet te veel.
Klaag niet overmatig.
Verlies geen slaap over rekeningen.
Zorg ervoor dat je je dierbaren knuffelt.
Maak je niet te veel zorgen over het spic en span houden van het huis.
Materiële goederen moeten door iedereen verdiend worden – wijd je niet aan het vergaren van een erfenis.
Je wacht op te veel: Kerstmis, vrijdag, volgend jaar, wanneer je geld hebt, wanneer de liefde arriveert, wanneer alles perfect is…
Luister, perfectie bestaat niet.
Een mens kan het niet bereiken, omdat we simpelweg niet gemaakt zijn om hier vervuld te worden.
Hier krijgen we de kans om te leren.
Dus, haal het beste uit deze beproeving van het leven – en doe het nu.
Respecteer jezelf, respecteer anderen. Volg je eigen pad en laat het pad los dat anderen voor je hebben gekozen.
Respect: geef geen commentaar, oordeel niet, bemoei je er niet mee.
Heb meer lief, vergeef meer, omarm meer, leef intenser! En laat de rest over aan de Schepper.”
Paus Franciscus.
Hartelijke groet, het pastoraal team
CENTRAAL SECRETARIAAT H. PANCRATIUS PAROCHIE
Grotestraat 66, 7651 CK Tubbergen
E-mail: info@hpancratius.nl
Telefoon: 06-33564002
Telefonisch bereikbaar op:
Dinsdag: 09.00 uur – 12.00 uur en 13:30 uur – 16:30 uur
Donderdag: 13:30 uur – 16:30 uur
Vrijdag: 09.00 uur – 12.00 uur
BEGRAAFPLAATSADMINISTRATIE
Grotestraat 66, 7651 CK Tubbergen
E-mail: begraafplaatsadministratie@hpancratius.nl
Telefoon: 06-17808864
Telefonisch bereikbaar op:
Woensdag: 09.00 uur – 13.00 uur
FINANCIËLE ADMINISTRATIE
Grotestraat 66, 7651 CK Tubbergen
E-mail: administratie@hpancratius.nl
COLOFON PASTORES
J.H.T.P.M. Hermens, pastoor.
Maandag afwezig.
Grotestraat 64, 7651 CK Tubbergen
Telefoon: 0546-622196
E-mail: pastoorhermens@hpancratius.nl
C.M. Saris, pastoraal werker.
Maandagochtend, woensdag en vrijdagmiddag afwezig.
Telefoon: 06-20428594
E-mail: c.saris@hpancratius.nl
Vermelden overledenen in vieringen en media
Als parochie hebben we continu te maken met de cyclus van het leven. Daarbij is het een gegeven dat regelmatig parochianen overlijden. Was het in het verleden algemeen gebruikelijk dat een parochiaan via de kerk uitgevaren werd, tegenwoordig komen me verschillende varianten tegen.
In sommige situaties wordt nadrukkelijk gekozen voor een rol van de kerk bij een uitvaart en soms ook nadrukkelijk voor geen rol voor de kerk, met alle mogelijke varianten daar tussenin.
Een gevolg daarvan is dat soms de naam van een overledene meegenomen wordt bij de voorbede en / of vermeld wordt in het informatieblad en soms niet. We kunnen ons voorstellen dat dit onduidelijkheid met zich meebrengt. Voor meer duidelijkheid zie onderstaande toelichting.
De procedure is als volgt:
bij een kerkelijke uitvaart is een voorganger van de H. Pancratius parochie betrokken. De voorganger verleent zijn of haar diensten bij de uitvaartplechtigheid in de kerk, het crematorium, op de begraafplaats of een andere plek van afscheid. Automatisch wordt dan de klok geluid als boodschap dat er een parochiaan is overleden en er wordt voor de overledene een gedachteniskruisje gemaakt. De overledene wordt genoemd tijdens de voorbede in de weekendvieringen, vermeld in het informatieblad en krijgt specifieke aandacht bij de Allerzielenviering.
Als er geen kerkelijke uitvaart is, maar het overlijden wel via de weekwacht wordt vermeld bij de parochie door de uitvaartondernemer of de nabestaanden, dan wordt gevraagd of de klokken geluid mogen worden, een gedachteniskruisje gewenst wordt en aandacht bij de Allerzielenviering op prijs wordt gesteld. Als één van bovenstaande vragen positief beantwoord wordt door de nabestaanden, dan wordt de overledene genoemd bij de voorbede en in de locaties waar dit gebruikelijk is, vermeld in het informatieblad.
Als parochie gaan we niet actief op zoek naar situaties van overlijden om te vermelden. We weten namelijk niet of dat op prijs wordt gesteld en in het kader van de AVG mogen we dit ook niet doen. In alle gevallen ligt de eerste actie bij de nabestaanden zelf als publiciteit rond het overlijden gewenst is via de media van de parochie.
We hopen dat deze procedure meer duidelijkheid en minder misverstanden oplevert.
Het pastoraal team
Woorden van dank van diaken Bert Huitink
Beste mensen,
Donderdag 10 april jl. heb ik afscheid van mijn werk als pastor/diaken genomen. Afscheid nemen doe ik met pijn in mijn hart, ik had nog graag door willen gaan met mijn werk. Ruim twee jaar geleden heb ik de handdoek in de ring moeten gooien. Mijn lichaam en hoofd hebben mij in de steek gelaten.
20 jaar pastoraat zitten erop, vanaf eind 2015 heb ik in de Pancratius parochie gewerkt. Ik heb hier mogen werken met fijne collega’s en met veel vrijwilligers. Samen hebben we veel werk verzet, vooral voor de kinderkerk, jeugdkerk en Rock Solid. Mijn visie was altijd: aansluiting zoeken bij de samenleving, vooral bij de gezinnen, bij de kinderen en jongeren. Dat was haalbaar met veel mensen die mij ondersteunden en veel werk uit handen namen.
Pastoraat was voor mij ook het luisterende oor zijn: tijd nemen en maken voor medemensen. Ik heb mogen luisteren naar verhalen uit het leven van mensen. De ene keer met een lach, dan weer met een traan. De ene keer was dat thuis aan de keukentafel of op straat, de andere keer in het mooie Lourdes. De vele ontmoetingen hebben mij als mens rijk gemaakt.
In het pastoraat was ik een ruim denkende pastor, ik zat soms op de grens wat wel of niet kon zoals: Samen Top2000, met de kinderen speurtochten lopen, ander soortige vieringen, vormselvoorbereiding op de kop gooien. Het geloof bleef centraal staan, hoe kan het geloof uitdagend blijven. Daar ging ik voor, samen met collega’s en vrijwilligers die daarin meegingen.
Ik mocht afscheid nemen zoals ik in het pastoraat heb gestaan, nog eenmaal Samen Top2000 beleven. Graag wil ik de parochie bedanken voor deze avond, dank aan de koren Cantabilé, Courage, Multiple Voices en Cantiamo voor de prachtig gekozen liederen. Dank aan de mensen die de organisatie op zich hebben genomen. Woorden die zijn uitgesproken, het waren hartverwarmende woorden, dank voor de vele kaartjes met woorden van waardering.
Nogmaals iedereen bedankt voor het vertrouwen in mij als pastor en voor de mooie samenwerking. Het gaat u allen goed, blijf het luisterende oor voor elkaar.
Goad goan.
Hartelijke groeten,
Bert Huitink
Grotestraat 66, 7651 CK Tubbergen
