De tijd hebben….
De schoolvakantie in onze regio is begonnen. Voor de kinderen en hun ouders breekt een periode van rust en ruimte aan. Even niet meer op uur en tijd opstaan en naar bed gaan. Niet meer geleefd worden, maar zelf meer kunnen kiezen. Vele gezinnen gaan even weg, anderen blijven thuis. Maar allen kunnen de dagelijkse sleur loslaten en even op adem komen.
Op zijn tijd hebben we allemaal rust nodig, de boog kan niet altijd gespannen staan.
Het is belangrijk dat we in balans blijven, dat we een ritme hebben van werk en ontspanning. Het staat ook in de Bijbel. Op de zevende dag rustte God van al zijn werk en kon Hij ervan genieten. Jezus was ook niet constant aan het werk, hij trok zich af en toe terug. En we kunnen bij de evangelist Marcus lezen dat Hij zijn leerlingen na gedane arbeid uitnodigt om naar een eenzame plaats te gaan om te rusten.
Wat brengt rust ons? Rust kan helpen om tot onszelf te komen. Om zaken die we meemaken te laten bezinken. En het kan helpen los te laten. Daardoor krijgen we meer oog en aandacht voor onze medemensen, voor onze huisdieren, voor de natuur. Rust kan nieuwe kracht en inspiratie geven. Het komt dus niet alleen onszelf, maar onze omgeving ten goede!
Ik wens ons rust toe, in de dagen die komen maar ook daarna. Rust voor ons lichaam dat misschien vermoeid is door zorgen, lasten en pijnen. Rust voor onze geest die niet altijd de antwoorden vindt op vragen die op ons afkomen. Rust voor al ons zoeken. Dat we vrede mogen vinden. Vrede met onszelf, vrede met de mensen om ons heen, vrede met God.
Ik wil graag afsluiten met een gebed van Manu Verhulst:
God,
geef mij een hart dat vakantie kan nemen,
zich even kan losmaken
uit het gareel van zorg en verantwoordelijkheid,
dat, los en vrij, de aarde kan proeven en ruiken,
en de lucht en het water en de mensen erbij.
Geef mij een hart,
dat nog kan open staan
om naar de mensen toe te gaan,
te luisteren naar hun verhalen
en te snoepen van hun vriendschap, als de avond valt.
Geef mij een hart dat gelukkig kan zijn
om kleine dingen,
een hart dat kan bewonderen zonder te grijpen
kan bidden zonder woorden,
een hart dat door de dingen heen U kan zien.
Geef mij een hart dat vakantie kan nemen
zoals U op die zevende dag, toen alles goed was,
wat U had gemaakt.
Hartelijke groet,
Pastoraal werker Christianne Saris
