Archief van jaar: 2022

Per 1 november a.s. ben ik door onze aartsbisschop benoemd tot de nieuwe pastoor van de H. Pancratius parochie. Begin november zal ik zeer waarschijnlijk gaan verhuizen van Twello naar Tubbergen en ga dan wonen op de pastorie. Op 15 november a.s.. om 19.00 uur zal de installatieviering in de basiliek te Tubbergen plaatsvinden.

Ik ben Hans Hermens, geboren op 4 december 1965 te ’s-Hertogenbosch en opgegroeid te Vught. In 2005 ben ik door Kardinaal Simonis gewijd tot priester en vervolgens door hem gezonden naar het parochieverband Twente west. Ik kwam te wonen in Vroomshoop.

Daar heb ik drie jaar met veel plezier gewerkt als priester. In 2008 kwam ik terecht in de Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen, en werd pastoor van de St. Benedictusparochie. In 2013 vertrok ik naar Salland en werd pastoor van de Emmanuelparochie. In 2018 werd ik pastoor van twee parochies de H.H. Franciscus- en Claraparochie, Twello en omgeving en de Emmausparochie, Apeldoorn. Vorig jaar gefuseerd tot de St Franciscusparochie. Nu moet ook ik hier weer afscheid nemen en dan merk ik dat ik ook hier weer gehecht ben geraakt aan vrijwilligers en parochianen. En bij een afscheid merk ik ook dat dit gehecht zijn, wederzijds is.
Ik ben nu zeventien jaar priester. Voor mij speelde de roeping voor het priesterschap al vroeg, vanaf mijn achtste jaar. Maar toen ik ouder werd, kreeg ik steeds meer negatieve reacties op deze keuze. En zeker in de pubertijd is het moeilijk, misschien wel onmogelijk om hier aan vast te houden. In Nijmegen heb ik de lerarenopleiding gedaan en ben wiskundeleraar geworden, en kwam op een grote scholengemeenschap in Culemborg te werken. In deze acht jaren waarin ik leraar was genoot ik van het omgaan met de vele leerlingen. Vooral de interactie en het begeleiden van deze leerlingen trok mij zeer aan. Maar toch bleef ik mij ook aangetrokken voelen door de stem van de Roepende. Ik was 30 toen ik begon aan mij theologieopleiding aan de Katholieke Universiteit te Utrecht en besloot pas na vijf jaar studie, mijn baan als wiskundeleraar op te zeggen en me aan te melden bij het Ariënskonvikt, de toenmalige priesteropleiding voor het aartsbisdom. Om tot deze keuze te komen is een strijd aan voorafgegaan die hoort bij een persoonlijke groei, in geloof en persoon. Achteraf, een deel van mijn levensweg overziend mag ik mij toch geleid weten.
Ik werk nu negentien jaar met veel vreugde in het pastoraat. Ik voel me bevoorrecht om mensen vanuit een gelovig perspectief nabij te mogen zijn, op momenten van vreugde en verdriet. Een ontmoeting van mens tot mens kan mij echt verwonderen, elk mens draagt een verhaal met zich mee en dat is de moeite waard om naar te luisteren. In elk mens ontmoeten we ook een glimpje van Gods aanwezigheid. Wij allen zijn immers naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen.
Als pastoor krijg ik naast pastorale taken ook te maken met bestuurlijke taken, als pastoor ben je immers ook voorzitter van het parochiebestuur, zo schrijft het kerkrecht dit ook voor. Ik spreek de hoop uit, vele goede contacten te mogen hebben met het pastorale team, parochiebestuur, de vele vrijwilligers en vrijwilligsters, en met alle parochianen uit de Pancratius parochie. Ik besef maar al goed dat ik als pastor, pastoor, het nooit alleen kan, en veel van jullie kan leren. Zo heb ik ook jullie hulp en inspiratie nodig. En ik bid God om zijn zegen en steun voor het werk in onze Pancratius parochie. Ik zie met vertrouwen de toekomst tegemoet en kijk uit naar het ontmoeten van nieuwe mensen in de geloofsgemeenschappen. Werken als pastor, ik vind het heel mooi werk.

Hartelijke groet, pastoor Hans Hermens

Afgelopen woensdag 14 september heeft de Heilige Pancratius parochie afscheid genomen van pastoraal werker Jacqueline Meupelenberg. Na een trouw dienstverband van dertien jaar, zet zij met ingang van 1 oktober een nieuwe stap als geestelijk verzorger bij TriviumMeulenbeltZorg. In een volle Pancratiuskerk in Geesteren, werd in een viering van Woord en Gebed – muzikaal ondersteund door Cantiamo uit Albergen – dank uitgesproken naar Jacqueline voor haar brede pastorale inzet. Na afloop werd zij door het pastoraal team, parochiebestuur en centrale administratie nog eens ludiek op de hak genomen en bekleed met een zelfgemaakt sieraad, voorzien van alle werkzaamheden en initiatieven die zij heeft verricht.

Wij wensen Jacqueline van harte alle goeds, geluk en gezondheid toe en veel werkplezier in haar nieuwe omgeving! Dank voor alles en het ga je goed!

Voor een foto-impressie KLIK HIER