In memoriam Annie Bruins – Oldenhof

 

Op 5 augustus 2025 overleed onze medeparochiaan Annie- Bruins Oldenhof in de leeftijd van 89 jaar.

Annie werd als oudste kind geboren op 5 juli 1936 in Nijverdal. Ze groeide op met haar 4 broers en 2 zussen. Ze leerde Jan Bruins kennen, de liefde bloeide op en op 15 november 1958 traden ze in het huwelijk, waarna ze in Vriezenveen gingen wonen. 

Marianne en Ineke werden geboren. Naast het huishouden werkte Annie op de huishoudschool en de Vriezenhof.

Annie mocht oma worden van 6 kleinkinderen en overgrootma van 3 achterkleinkinderen. 

Haar grootste hobby was voetbal en DETO was haar club. Tot ruim in de tachtig heeft ze kantinediensten gedraaid.  En elke zaterdag stond ze langs de lijn om het 1e  elftal aan te moedigen. Bij de kleinkinderen en achterkleinkinderen was zij de grootste supporter met een zak snoep om uit te delen. Ze werd niet voor niets de ‘Oma van Deto’ genoemd.

Vreugde,  maar ook verdriet tekenden haar leven. Vooral het overlijden van haar kleinzoon Stef en schoonzoon Henk waren moeilijke tijden. En ook al was ze de oudste van de 7 kinderen, ze overleefde ze allemaal. Dat was niet gemakkelijk.

Maar zelfs na het overlijden van Jan, behield ze haar goede humeur. Het was altijd gezellig als iedereen bij elkaar was.

1 ½ maand voor haar overlijden ontstonden er problemen met haar gezondheid. Het werd vallen en opstaan, ziekenhuis in en uit.  Het werd haar te veel. Ze was tevreden, dankbaar voor het leven dat ze gehad had, het was genoeg en goed zo en ze koos er heel bewust voor te stoppen met de behandeling. Op 5 augustus sliep ze rustig in.

Na de plechtig gezongen uitvaart vanuit onze parochiekerk op 11 augustus werd ze bij Jan begraven op de R.K. begraafplaats.

 

Dat haar kinderen, klein- en achterkleinkinderen de mooie momenten met haar als een kostbare herinnering mogen bewaren.

Lieve ….. , ik mis je zo (nog steeds)

 

Herdenking van overleden kinderen – 14 december 2025

 

Lieve ….., je mocht helaas niet (levend) geboren worden.

Lieve ….., dat jij zo ziek moest worden toen je 32 was

      en dat niet kon overwinnen

Lieve ….., nu na 10 jaar mis ik je nog zo na dat vreselijke ongeluk

Lieve ….., nu na 45 jaar vier ik in stilte nog steeds jouw verjaardag 

 

Het overlijden van een kind geeft veel verdriet en een groot gemis. Voor altijd.

Tijdens de jaarlijkse herdenking van deze kinderen wordt hierbij stilgestaan. 

Ouders, opa’s/oma’s, broers/zussen en iedereen die zich verbonden voelt 

met een overleden kind is van harte welkom.

De verbondenheid met elkaar is telkens weer zo voelbaar en voelt als troost.

Een kind blijft je kind en voor altijd in je hart.

 

Wereldlichtjesdag

 

Met deze oecumenische bijeenkomst sluiten we ons aan bij Wereldlichtjesdag. Wereldwijd worden op de tweede zondag in december dan op 19.00 uur (plaatselijke tijd) lichtjes ontstoken voor overleden kinderen, zodat er een golf van licht over de wereld gaat.

 

Van harte welkom

 

Zondag 14 december vanaf 18.30 uur bent u/zijn jullie van harte welkom 

in de Pancratiusbasiliek te Tubbergen.

Tijdens dit samenzijn, met als thema ‘Verbondenheid’ (die zal starten om 18.50 uur) worden de kinderen herdacht door het aansteken van een kaarsje, het noemen van hun naam en het lezen van het verhaal ‘Mijn hart als een regenboog’ en troostende gedichten. 

Het koor Cantare uit Geesteren zal met passende liederen de muziek verzorgen.

 

Na afloop is er gelegenheid om met een kopje koffie/thee of glaasje fris na te praten.

 

Voor nadere informatie kun je/kunt u contact opnemen met:

Marianne van Weegen 06-44353164

Ans Schothuis 06-40332633

 

Aanmelding Eerste Heilige Communie 2026 

 

Op zondag 12 april 2026 vinden de vieringen van de Eerste Heilige Communie 

in de H. Pancratius Parochie plaats.  Ouders van kinderen die in groep vijf zitten worden van harte uitgenodigd hun kind hiervoor aan te melden. De ouders waarvan de kinderen op de scholen in onze parochie zitten, krijgen een brief en aanmeldformulier via de school. Mocht uw kind op een andere school zitten, dan kunt u bij pastoraal werker Christianne Saris een aanmeldformulier opvragen: c.saris@hpancratius.nl. U kunt uw kind uiterlijk tot 10 november opgeven. 

Alle belangstellende ouders worden uitgenodigd voor een informatieavond op donderdagavond 6 november om 20.00 uur in de dagkapel in Geesteren ( bij het kerkhof in de Dorpsstraat). 

Van harte welkom! ‘

 

Het pastoraal team

 

Zondag 2 november               Allerzielen              19.00 uur               gedachtenisviering           Werkgroep                         dameskoor en leden Clavis

Zaterdag 8 november                                              19.00 uur               Eucharistieviering            pastoor Hermens             dameskoor

Dinsdag 25 november           parochiezaaltje      09.00 uur               Eucharistieviering            pastoor Hermens

Zaterdag 13 december                                             19.00 uur               Eucharistieviering            pastoor Hermens             dameskoor

Dinsdag 23 december           parochiezaaltje       09.00 uur              Eucharistieviering            pastoor Hermens

Woensdag 24 december      kerstavond                21.00 uur              W & C viering                    diaken Thöni                      dameskoor

Samen eten is gezelliger dan alleen! 

Alleen eten is niet altijd leuk. Toch overkomt het veel mensen. 

Met deze gedachte organiseert de werkgroep Ontmoeting en Inspiratie 

van onze parochie een avond  voor alleenstaanden in het gebouw van Jong Nederland, Havezathestraat 5 in Tubbergen.

De avond vindt plaats op woensdag 12 november aanstaande

van 17.00 uur tot 20.00 uur. 

Met een kleine groep mensen willen we een lekkere maaltijd 

bereiden om daarna gezellig met elkaar te eten. 

Doet u mee? We kijken naar u uit! De eigen bijdrage is zeven euro vijftig. 

U kunt zich tot en met donderdag 10 november aanmelden 

bij pastoraal werker Christianne Saris via het emailadres

c.saris@hpancratius.nl  of per telefoon 06-20428594.

Van harte welkom! 

 

Parochiële werkgroep Ontmoeting en Inspiratie 

iaat van onze parochie, in verband met haar pensioen. Uiteraard werd er op die dag niet gewerkt, maar hebben we uitgebreid afscheid van haar genomen. 

Haar huidige collega’s van het secretariaat hadden op die dag  het parochiecentrum in Tubbergen uitgebreid versierd. Om half tien werd Karin, in gezelschap van haar man Marcel, haar kinderen en kleinkinderen, met groot applaus verwelkomd. Allereerst sprak pastoor Hermens haar toe en complimenteerde haar over haar geweldige inzet en het vele werk dat ze verricht had in de afgelopen 20 jaar. Op voordracht van de geloofsgemeenschap Albergen, die haar vele activiteiten in beeld heeft gebracht, heeft hij bij de bisschop voor een Willibrordpenning aangevraagd en dit werd gehonoreerd. Deze penning spelde de pastoor Karin op. 

Vervolgens was de beurt aan Agnes Groothuis, secretaresse van het parochiebestuur om Karin toe te spreken.  Ze vertelde onder anderen dat Karin van kruiswoordpuzzels hield en dat ze ver was gekomen in een wedstrijd op televisie. Dat ze van schrijven hield en poëzie en daarom eindigde ze met een grappig gedicht van Annie M.G Schmidt over ouder worden. Karin ontving van het parochiebestuur en pastoraal team een olijfboom, als teken van hoop en toekomst, samen met een bos bloemen en een bon voor een etentje samen met Marcel. Vervolgens werd Karin toegezongen met een lied dat door pastoraal werker Christianne Saris was geschreven. 

Daarna nam Angeline Kienhuis van het centraal secretariaat het woord en vertelde dat Karin zo verbonden was met Kompas als lid van de redactie en eindredacteur.  Zij bood Karin een nummer aan dat helemaal aan Karin was gewijd. Alle geloofsgemeenschappen hadden hierin iets geschreven voor Karin. Er stond ook een interview in met echtgenoot Marcel. Daarnaast het lied dat Karin ooit voor Pancratiusdag had geschreven en het lied dat op haar afscheid voor haar werd gezongen. 

Tot onze verrassing bleek Karin zelf ook nog een woordje te willen doen. Zij beschreef dat ze van haar hobby haar beroep had gemaakt en dat ze altijd van het werk had genoten. Daarna beschreef ze hoe haar weg was verlopen in het werk voor de kerk.  Van het zingen in het jongerenkoor in Albergen naar het deelnemen aan de liturgiegroep van het koor. Van het werk voor het secretariaat in Albergen tot het werken voor het centraal secretariaat. Een interessant en boeiend verhaal. 

Vervolgens was er een inloop. Mensen van de geloofsgemeenschappen en de pastores die met haar gewerkt hadden kwamen om haar te bedanken voor de fijne samenwerking en alle goeds te wensen voor de toekomst.  Het was voor alle aanwezigen een heel gezellig samenzijn en fijn om elkaar weer eens te zien. 

Rond half twee werd Karin en haar gezin samen met haar collega’s en ex-collega’s van het centraal secretariaat een lunch aangeboden bij het Oale Roadhoes. Daarna dacht Karin naar huis te gaan. Maar de geloofsgemeenschap Albergen had nog wat verrassingen in petto! Zij werd opgehaald met een prachtig versierde duo fiets waarmee ze met Karin een rondje mee om de kerk fietsten en vervolgens naar Albergen gingen. 

Bij het landkruis voor Albergen werd er een borreltje gedronken met mensen die daar op haar stonden te wachten. Vervolgens gingen ze naar het Hobergen waar alles versierd was en waar de vrijwilligers van Albergen haar begroetten.  Met hen was nog een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje. Vervolgens werd Karin uitgezwaaid naar huis.

Zo hebben we met elkaar een heel mooi en gezellig afscheid voor Karin kunnen verzorgen, dat ze meer dan verdiend heeft! 

We hopen dat ze samen met Marcel nog heel veel mooie jaren mag hebben en dat ze toe komt aan alles wat voor haar de moeite waard is. Het ga je goed Karin! 

Parochiebestuur , centraal secretariaat en pastoraal team

Je schrijft niet omdat je iets wilt zeggen,

 je schrijft omdat je iets te zeggen hebt.
Scott Fitzgerald

 

5 x per jaar wordt ons parochieblad KOMPAS uitgebracht. 

De eerste uitgave was tijdens de parochiezondag op 2 september 2018.

Vanwege vertrekkende (hele trouwe) leden zoeken wij 

 

ENTHOUSIASTE REDACTIELEDEN VOOR KOMPAS

 

Kun je goed schrijven? Vind je het leuk om interviews af te nemen?

Ken je vele parochianen en weet je wat er speelt in de parochie?

Al deze talenten kunnen wij goed gebruiken bij de redactie van ons parochieblad.

 

Als je belangstelling hebt dan graag aanmelden vóór 18 oktober bij secretaris parochiebestuur (a.groothuis@hpancratius.nl).

HERHAALDE OPROEP 

 

VACATURE ADMINISTRATIEVE – SECRETARIËLE MEDEWERKER

 

Wij zoeken voor ons centrale parochie secretariaat (H. Pancratius)

een enthousiaste administratieve – secretariële medewerker voor 16-20 uur

die bekend is met en betrokken bij wat er in de parochie gebeurt.

 

Hij/zij ondersteunt het pastorale team en draagt bij aan de gang van 

zaken voor de pastorale taken. 

 

Het takenpakket omvat onder andere:

Het verwerken van inkomende post/e-mails en verwijzen/doorverbinden.

(Hij/zij is een algemene vraagbaak voor inkomende gesprekken.) 

Ondersteunen van het pastorale team bij planning, communicatie en coördinatie.  

Vergaderingen voorbereiden/notuleren/agenda beheer.

Zorg dragen voor het inroosteren van vieringen. 

Bijhouden van administratieve dossiers en archieven.

Redactielid van parochieblad.

 

Functie-eisen: 

Minimaal een afgeronde MBO opleiding (relevante richting).

Ervaring opgedaan in soortgelijke functies. 

Bekend zijn met en een open en positieve houding hebben naar het katholieke geloof.

Uitstekende communicatieve vaardigheden. 

Handig zijn met MS Office en administratieve systemen.

Zelfstandig kan werken, maar ook goed in een team past.

Wat bieden wij:

Een afwisselende en betekenisvolle baan binnen een betrokken gemeenschap.

Een salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden conform de financiële regelingen van het aartsbisdom Utrecht. 

Flexibele werktijden.

 

Solliciteren:

Ben jij degene die wij zoeken? Stuur dan je brief en CV vóór 31 oktober naar secretaris parochiebestuur a.groothuis@hpancatius.nl. (06-15275547).

Op 4 juli jl. overleed onze mede parochiaan Sientje Roelofs op 90-jarige leeftijd.

Sientje Tassche werd geboren op 16 maart 1935 in Tubbergen als oudste in een gezin met 1 zus en 4 broers. Hier heeft ze haar jeugd doorgebracht. Ze was gewend om aan te pakken. Tijdens het werk bij Café Koebrugge ontmoette ze Bernard Roelofs. 

Ze gingen wonen aan het Oosteinde in het ouderlijk huis van Bernard, waar ze ook de zorg voor haar schoonmoeder en oom Jans op zich nam. Gerard en Dianne werden geboren. Ze werkte op de boerderij en zorgde ervoor dat het huishouden op rolletjes liep.

Na een herniaoperatie toen ze begin 40 was, bleef ze rugpijn houden. Maar ze bleef optimistisch en zeurde niet. Sientje was een bezige bij. Kleding en gordijnen naaien, sokken breien, kaarten borduren. Maar vooral het gebeuren in onze parochiekerk had haar bijzondere aandacht. Ze was een zeer actief lid van onze geloofsgemeenschap. De kerk was haar erg dierbaar. Trouw bezocht ze elke  weekend- en dinsdagochtend viering, maakte bloemstukken, was gastvrouw, maakte kaartjes en stuurde deze naar parochianen bij vreugde en verdriet, bezocht parochianen en was contactpersoon voor de uitvaart. Ze was een ster in het meedenken en advies geven, gevraagd maar ook soms ongevraagd…. Maar altijd goed bedoeld…

De familiekring werd uitgebreid met Bert en Francien. Ze mocht oma worden van 3 kleinkinderen en 1 achterkleinkind. Wat was ze trots op hen!

Sientje genoot het meest als ze allemaal samen waren: op de zondagmorgen, de weekendjes naar Drente en Friesland, en ook haar 90e verjaardag werd groots gevierd…

Lijden en verdriet zijn haar niet bespaard gebleven in het leven. Ziektes, pijn, het zeer plotseling overlijden van Bernard in 2001, het afbranden van het huis. Maar ze liet zich niet klein krijgen, telkens weer wist ze zich aan te passen, zich op te richten en dapper door te gaan. 

De laatste jaren van haar leven waren ook lastig en verdrietig: steeds meer mensen om haar heen kwamen te overlijden. Ze miste haar broer, zus en zwager enorm. Ook leverde ze in qua gezondheid. Ze bleef echter positief en vond zichzelf niet oud. Ze zocht het geluk in kleine dingen, kon erg genieten van de vogels, de tuin en de eekhoorns die om het huis liepen.

Haar gezondheid ging langzaam maar zeker achteruit. Steeds meer moest ze inleveren. Haar kaarsje doofde langzaam uit en op 4 juli – in de stilte van de vroege morgen – durfde ze los te laten. Op 9 juli werd ze na een plechtig gezongen uitvaart in haar zo geliefde parochiekerk bij Bernard op het parochiële kerkhof begraven. Dat ze moge rusten in vrede.

Haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind wensen wij moed en kracht om te leren leven met de lege plek in hun midden.

Beste mensen,

 

Paus Franciscus heeft tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis een tekst geschreven

die wij graag met u willen delen:

 

“De muren van ziekenhuizen hebben meer oprechte gebeden gehoord dan kerken…

Ze hebben veel meer oprechte kussen gezien dan die op luchthavens…

In ziekenhuizen zie je een homofoob gered worden door een homoseksuele arts.

Een bevoorrechte arts die het leven van een bedelaar redt…

Op de intensive care zie je een Jood die een racist verzorgt…

Een politieagent en een gevangene in dezelfde kamer die dezelfde zorg ontvangen…

Een rijke patiënt die wacht op een levertransplantatie, klaar om het orgaan van een arme donor te ontvangen…

Het is op deze momenten, wanneer het ziekenhuis de wonden van mensen aanraakt, dat verschillende werelden elkaar kruisen volgens een goddelijk plan.

En in deze gemeenschap van lotsbestemmingen beseffen we dat we alleen niets zijn.

De absolute waarheid van mensen openbaart zich meestal alleen in momenten van pijn of bij de reële dreiging van een onomkeerbaar verlies.

Een ziekenhuis is een plek waar mensen hun maskers afleggen en zichzelf laten zien zoals ze werkelijk zijn, in hun puurste essentie.

Dit leven zal voorbijgaan. Snel, dus verspil het niet door met mensen te vechten.

Bekritiseer je lichaam niet te veel.

Klaag niet overmatig.

Verlies geen slaap over rekeningen.

Zorg ervoor dat je je dierbaren knuffelt.

Maak je niet te veel zorgen over het spic en span houden van het huis.

Materiële goederen moeten door iedereen verdiend worden – wijd je niet aan het vergaren van een erfenis.

Je wacht op te veel: Kerstmis, vrijdag, volgend jaar, wanneer je geld hebt, wanneer de liefde arriveert, wanneer alles perfect is…

Luister, perfectie bestaat niet.

Een mens kan het niet bereiken, omdat we simpelweg niet gemaakt zijn om hier vervuld te worden.

Hier krijgen we de kans om te leren.

Dus, haal het beste uit deze beproeving van het leven – en doe het nu.

Respecteer jezelf, respecteer anderen. Volg je eigen pad en laat het pad los dat anderen voor je hebben gekozen.

Respect: geef geen commentaar, oordeel niet, bemoei je er niet mee.

Heb meer lief, vergeef meer, omarm meer, leef intenser! En laat de rest over aan de Schepper.”

Paus Franciscus.

 

Hartelijke groet, het pastoraal team