Archief voor categorie: Vriezenveen

Beste mensen,

 

Paus Franciscus heeft tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis een tekst geschreven

die wij graag met u willen delen:

 

“De muren van ziekenhuizen hebben meer oprechte gebeden gehoord dan kerken…

Ze hebben veel meer oprechte kussen gezien dan die op luchthavens…

In ziekenhuizen zie je een homofoob gered worden door een homoseksuele arts.

Een bevoorrechte arts die het leven van een bedelaar redt…

Op de intensive care zie je een Jood die een racist verzorgt…

Een politieagent en een gevangene in dezelfde kamer die dezelfde zorg ontvangen…

Een rijke patiënt die wacht op een levertransplantatie, klaar om het orgaan van een arme donor te ontvangen…

Het is op deze momenten, wanneer het ziekenhuis de wonden van mensen aanraakt, dat verschillende werelden elkaar kruisen volgens een goddelijk plan.

En in deze gemeenschap van lotsbestemmingen beseffen we dat we alleen niets zijn.

De absolute waarheid van mensen openbaart zich meestal alleen in momenten van pijn of bij de reële dreiging van een onomkeerbaar verlies.

Een ziekenhuis is een plek waar mensen hun maskers afleggen en zichzelf laten zien zoals ze werkelijk zijn, in hun puurste essentie.

Dit leven zal voorbijgaan. Snel, dus verspil het niet door met mensen te vechten.

Bekritiseer je lichaam niet te veel.

Klaag niet overmatig.

Verlies geen slaap over rekeningen.

Zorg ervoor dat je je dierbaren knuffelt.

Maak je niet te veel zorgen over het spic en span houden van het huis.

Materiële goederen moeten door iedereen verdiend worden – wijd je niet aan het vergaren van een erfenis.

Je wacht op te veel: Kerstmis, vrijdag, volgend jaar, wanneer je geld hebt, wanneer de liefde arriveert, wanneer alles perfect is…

Luister, perfectie bestaat niet.

Een mens kan het niet bereiken, omdat we simpelweg niet gemaakt zijn om hier vervuld te worden.

Hier krijgen we de kans om te leren.

Dus, haal het beste uit deze beproeving van het leven – en doe het nu.

Respecteer jezelf, respecteer anderen. Volg je eigen pad en laat het pad los dat anderen voor je hebben gekozen.

Respect: geef geen commentaar, oordeel niet, bemoei je er niet mee.

Heb meer lief, vergeef meer, omarm meer, leef intenser! En laat de rest over aan de Schepper.”

Paus Franciscus.

 

Hartelijke groet, het pastoraal team

 

Vermelden overledenen in vieringen en media

 

Als parochie hebben we continu te maken met de cyclus van het leven. Daarbij is het een gegeven dat regelmatig parochianen overlijden. Was het in het verleden algemeen gebruikelijk dat een parochiaan via de kerk uitgevaren werd, tegenwoordig komen me verschillende varianten tegen.

 

In sommige situaties wordt nadrukkelijk gekozen voor een rol van de kerk bij een uitvaart en soms ook nadrukkelijk voor geen rol voor de kerk, met alle mogelijke varianten daar tussenin.

Een gevolg daarvan is dat soms de naam van een overledene meegenomen wordt bij de voorbede en / of vermeld wordt in het informatieblad en soms niet. We kunnen ons voorstellen dat dit onduidelijkheid met zich meebrengt. Voor meer duidelijkheid zie onderstaande toelichting.

 

De procedure is als volgt:

bij een kerkelijke uitvaart is een voorganger van de H. Pancratius parochie betrokken. De voorganger verleent zijn of haar diensten bij de uitvaartplechtigheid in de kerk, het crematorium, op de begraafplaats of een andere plek van afscheid. Automatisch wordt dan de klok geluid als boodschap dat er een parochiaan is overleden en er wordt voor de overledene een gedachteniskruisje gemaakt. De overledene wordt genoemd tijdens de voorbede in de weekendvieringen, vermeld in het informatieblad en krijgt specifieke aandacht bij de Allerzielenviering.

 

Als er geen kerkelijke uitvaart is, maar het overlijden wel via de weekwacht wordt vermeld bij de parochie door de uitvaartondernemer of de nabestaanden, dan wordt gevraagd of de klokken geluid mogen worden, een gedachteniskruisje gewenst wordt en aandacht bij de Allerzielenviering op prijs wordt gesteld. Als één van bovenstaande vragen positief beantwoord wordt door de nabestaanden, dan wordt de overledene genoemd bij de voorbede en in de locaties waar dit gebruikelijk is, vermeld in het informatieblad.

 

Als parochie gaan we niet actief op zoek naar situaties van overlijden om te vermelden. We weten namelijk niet of dat op prijs wordt gesteld en in het kader van de AVG mogen we dit ook niet doen. In alle gevallen ligt de eerste actie bij de nabestaanden zelf als publiciteit rond het overlijden gewenst is via de media van de parochie.

 

We hopen dat deze procedure meer duidelijkheid en minder misverstanden oplevert.

 

Het pastoraal team

Woorden van dank van diaken Bert Huitink

Beste mensen,

Donderdag 10 april jl. heb ik afscheid van mijn werk als pastor/diaken genomen. Afscheid nemen doe ik met pijn in mijn hart, ik had nog graag door willen gaan met mijn werk. Ruim twee jaar geleden heb ik de handdoek in de ring moeten gooien. Mijn lichaam en hoofd hebben mij in de steek gelaten.

20 jaar pastoraat zitten erop, vanaf eind 2015 heb ik in de Pancratius parochie gewerkt. Ik heb hier mogen werken met fijne collega’s en met veel vrijwilligers. Samen hebben we veel werk verzet, vooral voor de kinderkerk,  jeugdkerk  en Rock Solid. Mijn visie was altijd: aansluiting zoeken bij de samenleving, vooral bij de gezinnen, bij de kinderen en jongeren. Dat was haalbaar met veel mensen die mij ondersteunden en veel werk uit handen namen.

Pastoraat was voor mij ook het luisterende oor zijn:  tijd nemen en maken voor medemensen. Ik heb mogen luisteren naar verhalen uit het leven van mensen. De ene keer met een lach, dan weer met een traan. De ene keer was dat thuis aan de keukentafel of op straat, de andere keer in het mooie Lourdes. De vele ontmoetingen hebben mij als mens rijk gemaakt.

In het pastoraat was ik een ruim denkende pastor, ik zat soms op de grens wat wel of niet kon zoals: Samen Top2000, met de kinderen speurtochten lopen, ander soortige vieringen, vormselvoorbereiding op de kop gooien. Het geloof bleef centraal staan, hoe kan het geloof uitdagend blijven. Daar ging ik voor, samen met collega’s en vrijwilligers die daarin meegingen.

Ik mocht afscheid nemen zoals ik in het pastoraat heb gestaan, nog eenmaal Samen Top2000 beleven. Graag wil ik de parochie bedanken voor deze avond, dank aan de koren Cantabilé, Courage, Multiple Voices en Cantiamo voor de prachtig gekozen liederen. Dank aan de mensen die de organisatie op zich hebben genomen. Woorden die zijn uitgesproken, het waren hartverwarmende woorden, dank voor de vele kaartjes met woorden van waardering.

Nogmaals iedereen bedankt voor het vertrouwen in mij als pastor en voor de mooie samenwerking. Het gaat u allen goed, blijf het luisterende oor voor elkaar.

Goad goan.

Hartelijke groeten,

Bert Huitink