Lichtpuntjes op weg naar Pasen
We zijn op weg naar Pasen, het feest van de hoop, het nieuwe leven. Het feest waarop we vieren dat Gods licht alle duisternis overwint. Het lijkt echter nog een lange reis er naar toe. De winter, de regen, de omstandigheden in de wereld bedrukken ons. En dan hebben we het nog niet gehad over onze persoonlijke zorgen. Wat kan ons kracht geven om verder te gaan?
In de evangelielezing van de tweede zondag van de veertigdagentijd horen we dat Jezus met zijn leerlingen een berg opgaat, in een tijd dat ze het moeilijk hebben. Jezus gaat daar bidden en de leerlingen zien Hem dan veranderen. Hij gaat stralen. zijn gezicht lijkt wel de zon en zijn kleding straalt licht uit. De menselijke bezorgdheid en vermoeidheid maken plaats voor iets hemels. En ze horen de woorden: ‘Dit is mijn Zoon, de welbeminde, in wie Ik mijn welbehagen heb gesteld.’ Dezelfde woorden die ook klonken bij de doop van Jezus in de Jordaan. Maar nu wordt er aan toegevoegd: ‘Luister naar hem.’ Het wordt duidelijk dat Jezus Gods geliefde kind is, dat Hij veilig geborgen is in zijn liefde. Jezus is niet alleen de mens die moet lijden, Hij is ook de Zoon van zijn hemelse Vader, die Gods liefde mag uitdragen. Even wordt het al Pasen voor hen. Dan gaan ze de berg weer af en gaan terug naar het gewone leven. Maar wel anders dan dat ze zijn gekomen.
Niet alleen Jezus, ook wij mogen weten dat we Gods geliefde zonen en dochters zijn. Met de doop van ons is dat bevestigd en bezegeld en zijn we voor altijd verbonden met zijn Liefde. Hopelijk hebben we daarna, gedurende ons leven, ervaringen gehad dat we er mochten zijn, ervaringen van geborgenheid. In het gezin waar we vandaan komen, bij een geliefde oom of tante, bij vrienden, of op een speciale plaats, bijvoorbeeld in Lourdes. Waarschijnlijk hebben we ook allemaal wel eens een dieptepunt in ons leven overwonnen. Ervaringen van verlies van een dierbare, van werk, of van gebrek aan waardering in de kring waar je je toen bevond. En dat het leven zich uiteindelijk weer herstelde en je er weer bovenop kwam. Ervaringen van opstanding tijdens het leven zelf. Mogen al die ervaringen ons sterken en vertrouwen geven in het leven. Dat er Iemand is die ons draagt en ons telkens weer wil leiden naar het leven en de toekomst. Dat wij leren met die ogen naar het leven te kijken. Dat wij op onze beurt er mogen zijn voor onze medemensen. En we zo stap voor stap op weg gaan naar Pasen. Een goede voortzetting van de veertigdagentijd gewenst!
Vriendelijke groet,
Pastoraal werker Christianne Saris
