Archief voor categorie: Archief

Vicaris R.G.W. Cornelissen benoemd tot bisschop van Groningen-Leeuwarden

Paus Leo XIV heeft bisschoppelijk vicaris R.G.W. Cornelissen benoemd tot bisschop van Groningen-Leeuwarden. Willem Jacobus kardinaal Eijk en de bisdomstaf van het Aartsbisdom Utrecht (mgr. mr. drs. Th.C.M. Hoogenboom, mgr. drs. H.W. Woorts en mr. J.L.W.M. Zuijdwijk) feliciteren vicaris Cornelissen van harte met zijn benoeming tot bisschop van Groningen-Leeuwarden. Cornelissen was sinds 2 februari 2009 vicaris van het vicariaat Deventer en maakte deel uit van de grote bisdomstaf van het Aartsbisdom Utrecht. De Utrechtse bisdomstaf wenst hem “van harte Gods rijkste zegen” toe in de vervulling van zijn bisschopsambt, in het besef dat deze heugelijke benoeming voor het bisdom Groningen-Leeuwarden tegelijk een grote aderlating betekent voor het Aartsbisdom Utrecht.

Cornelissen is behalve vicaris van het vicariaat Deventer ook voorzitter van de diocesane werkgroep bedevaarten. Hij was in de afgelopen jaren diverse malen hoofdaalmoezenier van diocesane bedevaarten, onder meer van de driejaarlijkse bisdombedevaart naar Lourdes. Tevens was hij vele jaren bisschoppelijk vicaris voor het huwelijks- en gezinspastoraat. Daarnaast is hij pastoor van drie parochies: de samenwerkende parochies Heilig Kruis en H. Lebuinus en de St. Marcellinusparochie. In een interview bij gelegenheid van zijn 25-jarig priesterjubileum in 2021 gaf hij als raad aan jonge priesters: “Vasthouden aan je geloof, aan Christus als baken. Jezelf voeden met Christus in de Eucharistie. Je gebedsleven is zo belangrijk. De Kerk bestaat al 2.000 jaar en kende veel moeilijke momenten en zwarte bladzijden. De omgeving verandert, maar de kern van ons geloof blijft hetzelfde. En vooral: optimistisch blijven, ondanks alle veranderingen.”

R.G.W. Cornelissen (Gaanderen 1964) werd na de voltooiing van de priesteropleiding in 1996 benoemd in de parochies van Noordoost Salland (parochies van De Belte, Dedemsvaart, Hardenberg en Slagharen). Op 19 oktober 1996 ontving hij de priesterwijding en vanaf dat moment was hij als priester werkzaam in deze parochies. Op 1 februari 2001 werd Cornelissen benoemd tot pastoor van de parochies in Beuningen, De Lutte, Denekamp en Noord Deurningen. Vanaf 2004 was hij pastoor van het parochieverband Lumen Christi Noordoost Twente. Daarna volgde zijn benoeming in zijn huidige parochies.

Over de datum en wijze waarop het Aartsbisdom Utrecht vicaris Cornelissen zal gaan bedanken, volgt later meer informatie. De datum van de bisschopswijding in Groningen is ook nog niet bekend. In deze tijd van voorbereiding bidden wij dat de Heilige Geest bisschop-elect Cornelissen zal vervullen, in het bijzonder op voorspraak van de H. Maagd Maria en de HH. Willibrord, Bonifatius, Lebuinus en Marcellinus.

Moeder Maria

Moeder Maria,
Als mensen zijn wij samen op weg.
Als één familie
zijn wij met elkaar begaan.
Wij willen tot u bidden;

Wees een zorgzame moeder, Maria,
voor wie ziek zijn of bedroefd,
en voor hen die hun last
moeilijk kunnen dragen.

Moeder Maria, wij willen in gebed uitspreken
wat soms zo moeilijk te verwoorden is.
Wij willen vreugde delen langs onze weg
en lasten helpen dragen.

Maria, gij wijst ons altijd de weg naar Jezus, Uw zoon,
verdiep ons geloof en maak ons vertrouwen sterker,
Blijf bij ons, Maria, op onze levenstocht,
tijdens de vreugdevolle en de moeilijke dagen.

Open altijd onze ogen voor hen,
die wij als tochtgenoten ontmoeten,
maak ons dienstbaar naar uw voorbeeld.

Wees voor ons een veilige gids, Maria,
leidt ons langs veilige wegen
en leer ons steeds opnieuw het Licht te ontdekken,
bij Jezus Christus, uw zoon, onze Heer.  Amen.

Hartelijke groet, het pastoraal team

Woorden van dank van diaken Bert Huitink

Beste mensen,

Donderdag 10 april jl. heb ik afscheid van mijn werk als pastor/diaken genomen. Afscheid nemen doe ik met pijn in mijn hart, ik had nog graag door willen gaan met mijn werk. Ruim twee jaar geleden heb ik de handdoek in de ring moeten gooien. Mijn lichaam en hoofd hebben mij in de steek gelaten.

20 jaar pastoraat zitten erop, vanaf eind 2015 heb ik in de Pancratius parochie gewerkt. Ik heb hier mogen werken met fijne collega’s en met veel vrijwilligers. Samen hebben we veel werk verzet, vooral voor de kinderkerk,  jeugdkerk  en Rock Solid. Mijn visie was altijd: aansluiting zoeken bij de samenleving, vooral bij de gezinnen, bij de kinderen en jongeren. Dat was haalbaar met veel mensen die mij ondersteunden en veel werk uit handen namen.

Pastoraat was voor mij ook het luisterende oor zijn:  tijd nemen en maken voor medemensen. Ik heb mogen luisteren naar verhalen uit het leven van mensen. De ene keer met een lach, dan weer met een traan. De ene keer was dat thuis aan de keukentafel of op straat, de andere keer in het mooie Lourdes. De vele ontmoetingen hebben mij als mens rijk gemaakt.

In het pastoraat was ik een ruim denkende pastor, ik zat soms op de grens wat wel of niet kon zoals: Samen Top2000, met de kinderen speurtochten lopen, ander soortige vieringen, vormselvoorbereiding op de kop gooien. Het geloof bleef centraal staan, hoe kan het geloof uitdagend blijven. Daar ging ik voor, samen met collega’s en vrijwilligers die daarin meegingen.

Ik mocht afscheid nemen zoals ik in het pastoraat heb gestaan, nog eenmaal Samen Top2000 beleven. Graag wil ik de parochie bedanken voor deze avond, dank aan de koren Cantabilé, Courage, Multiple Voices en Cantiamo voor de prachtig gekozen liederen. Dank aan de mensen die de organisatie op zich hebben genomen. Woorden die zijn uitgesproken, het waren hartverwarmende woorden, dank voor de vele kaartjes met woorden van waardering.

Nogmaals iedereen bedankt voor het vertrouwen in mij als pastor en voor de mooie samenwerking. Het gaat u allen goed, blijf het luisterende oor voor elkaar.

Goad goan.

Hartelijke groeten,

Bert Huitink

Terugblik Pancratiusdag 2024

Op zondag 1 september 2024 is het pastorale werkjaar van onze parochie gestart met Pancratiusdag bij de Kroezeboom in Fleringen. Er was een goede opkomst en aandacht met ruim 300 aanwezigen uit de hele parochie  voor deze eucharistieviering die in het teken van stond het thema “Leven met een oprecht hart?”

Het koor Courage uit Langeveen zong prachtige liederen, en er werd met negen lectoren uit alle geloofsgemeenschap gebeden voor vrede en vriendschap in de wereld, de geloofsgemeenschap, de parochie en voor een goed begin voor alle scholieren, leraren en mensen die na een vakantie de draad weer oppakken. Tenslotte was er nog een reiszegen voor een man die op pelgrimstocht gaat naar de beentjes van Sint-Hildegard, geïnspireerd door de film van Herman Finkers.
Iedereen die aan deze viering heeft meegewerkt heel hartelijk dank!

https://photos.app.goo.gl/du3umsHrhi2zj6EB8

Per 1 november a.s. ben ik door onze aartsbisschop benoemd tot de nieuwe pastoor van de H. Pancratius parochie. Begin november zal ik zeer waarschijnlijk gaan verhuizen van Twello naar Tubbergen en ga dan wonen op de pastorie. Op 15 november a.s.. om 19.00 uur zal de installatieviering in de basiliek te Tubbergen plaatsvinden.

Ik ben Hans Hermens, geboren op 4 december 1965 te ’s-Hertogenbosch en opgegroeid te Vught. In 2005 ben ik door Kardinaal Simonis gewijd tot priester en vervolgens door hem gezonden naar het parochieverband Twente west. Ik kwam te wonen in Vroomshoop.

Daar heb ik drie jaar met veel plezier gewerkt als priester. In 2008 kwam ik terecht in de Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen, en werd pastoor van de St. Benedictusparochie. In 2013 vertrok ik naar Salland en werd pastoor van de Emmanuelparochie. In 2018 werd ik pastoor van twee parochies de H.H. Franciscus- en Claraparochie, Twello en omgeving en de Emmausparochie, Apeldoorn. Vorig jaar gefuseerd tot de St Franciscusparochie. Nu moet ook ik hier weer afscheid nemen en dan merk ik dat ik ook hier weer gehecht ben geraakt aan vrijwilligers en parochianen. En bij een afscheid merk ik ook dat dit gehecht zijn, wederzijds is.
Ik ben nu zeventien jaar priester. Voor mij speelde de roeping voor het priesterschap al vroeg, vanaf mijn achtste jaar. Maar toen ik ouder werd, kreeg ik steeds meer negatieve reacties op deze keuze. En zeker in de pubertijd is het moeilijk, misschien wel onmogelijk om hier aan vast te houden. In Nijmegen heb ik de lerarenopleiding gedaan en ben wiskundeleraar geworden, en kwam op een grote scholengemeenschap in Culemborg te werken. In deze acht jaren waarin ik leraar was genoot ik van het omgaan met de vele leerlingen. Vooral de interactie en het begeleiden van deze leerlingen trok mij zeer aan. Maar toch bleef ik mij ook aangetrokken voelen door de stem van de Roepende. Ik was 30 toen ik begon aan mij theologieopleiding aan de Katholieke Universiteit te Utrecht en besloot pas na vijf jaar studie, mijn baan als wiskundeleraar op te zeggen en me aan te melden bij het Ariënskonvikt, de toenmalige priesteropleiding voor het aartsbisdom. Om tot deze keuze te komen is een strijd aan voorafgegaan die hoort bij een persoonlijke groei, in geloof en persoon. Achteraf, een deel van mijn levensweg overziend mag ik mij toch geleid weten.
Ik werk nu negentien jaar met veel vreugde in het pastoraat. Ik voel me bevoorrecht om mensen vanuit een gelovig perspectief nabij te mogen zijn, op momenten van vreugde en verdriet. Een ontmoeting van mens tot mens kan mij echt verwonderen, elk mens draagt een verhaal met zich mee en dat is de moeite waard om naar te luisteren. In elk mens ontmoeten we ook een glimpje van Gods aanwezigheid. Wij allen zijn immers naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen.
Als pastoor krijg ik naast pastorale taken ook te maken met bestuurlijke taken, als pastoor ben je immers ook voorzitter van het parochiebestuur, zo schrijft het kerkrecht dit ook voor. Ik spreek de hoop uit, vele goede contacten te mogen hebben met het pastorale team, parochiebestuur, de vele vrijwilligers en vrijwilligsters, en met alle parochianen uit de Pancratius parochie. Ik besef maar al goed dat ik als pastor, pastoor, het nooit alleen kan, en veel van jullie kan leren. Zo heb ik ook jullie hulp en inspiratie nodig. En ik bid God om zijn zegen en steun voor het werk in onze Pancratius parochie. Ik zie met vertrouwen de toekomst tegemoet en kijk uit naar het ontmoeten van nieuwe mensen in de geloofsgemeenschappen. Werken als pastor, ik vind het heel mooi werk.

Hartelijke groet, pastoor Hans Hermens