https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/03/Voorwoord.png640640Gerrit ter Weehttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpgGerrit ter Wee2025-04-01 12:50:532025-04-21 13:22:55Gebed
Van 31 maart tot en met 13 april gaat de jaarlijkse Actie Kerkbalans weer van start. Met deze actie zorgen we ervoor dat de parochie in het jaar 2025 ook weer financieel draaiende blijft. We zien als bestuur dat de laatste jaren bij verschillende mensen de twijfel is ontstaan om nog deel te nemen aan de actie kerkbalans. In enkele dorpen zal de kerk in de komende jaren aan de eredienst worden onttrokken, of is dit al gebeurd. Daarmee ontstaat bij sommige parochianen de vraag: “waarom zou ik nog geld geven aan Actie Kerkbalans?” Van oudsher was Actie Kerkbalans ook bestemd voor het eigen kerkgebouw en de desbetreffende geloofsgemeenschap. Alles leek toen heel overzichtelijk. Sinds de grote Pancratius parochie uit meerdere kerkgebouwen en geloofsgemeenschappen bestaat, lijkt het geld te verdwijnen in een grote pot waarbij het niet voor iedereen duidelijk is wat ermee gebeurt. Maar ook in de dorpen waar het kerkgebouw verdwijnt of verdwenen is, blijven er plekken waar mensen samen kunnen komen voor het beleven van het geloof. Denk aan de kapellen, aula’s en begraafplaatsen. Deze worden allemaal onderhouden met het geld dat wordt opgehaald met Actie Kerkbalans.
Maar met het geld van Actie Kerkbalans worden niet alleen stenen van de gebouwen onderhouden, maar ook wordt er met dit geld geïnvesteerd in de levende stenen. Ook de geloofsgemeenschap zelf verdient alle aandacht. Door het pastoraal team worden mensen bezocht binnen de gehele parochie, die daar om vragen, zieken worden bezocht en krijgen wanneer ze hierom vragen, een ziekenzegen of het sacrament van de zieken. Gelukkig worden nog steeds kinderen gedoopt en ouders daarop voorbereid. Kinderen doen hun eerste heilige communie, ontvangen het sacrament van het vormsel en worden samen ook met de ouders hierop voorbereid. Voor de jonge kinderen kennen we de kinderkerk en voor de opgroeiende jeugd de jeugd- en jongerenkerk en Rock Solid. Voor volwassenen het leerhuis, waarin men elkaar gelovig kan ontmoeten en verdiepen in ons geloof. Verschillende diaconale werkgroepen zijn in onze parochie actief, zodat we proberen als geloofsgemeenschap elkaar te dragen. Dit alles en nog meer, proberen we te doen vanuit de Geest van de Blijde Boodschap.
Als gelovigen hebben we iets heel moois en waardevols in handen, maar het is ook kwetsbaar. De Boodschap van Jezus, dat God liefde is, dat jij, dat u door Hem ten diepste bent gewild. Die Boodschap kost niets! Maar in onze wereld kost het wel veel om die Boodschap van Jezus gaande te houden, deze door te geven aan jong en oud en aan de generaties na ons. Het kost inspanning en ja, het kost ook geld.
Als we allemaal een steentje bijdragen dan houden wij samen onze parochie,
onze geloofsgemeenschap, draaiende, ook in moeilijke tijden.
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2025/02/Actie-Kerkbalans-2025.jpg7201280Gerrit ter Weehttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpgGerrit ter Wee2025-03-20 13:09:562025-04-16 11:06:43Actie Kerkbalans 2025 gaat weer van start
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2025/01/Vastenactie-2025.jpg7201280Gerrit ter Weehttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpgGerrit ter Wee2025-02-05 09:35:182025-03-27 20:10:08Terugblik informatieavond vastenproject 2025
In de colofon van de informatiebladen staat al langere tijd bij het pastoraal team dat ondergetekende Diaken Bert Huitink niet beschikbaar is. In april heb ik voor de laatste keer iets van mij laten horen. Als ik mensen tegenkom vragen ze: hoe gaat het met je?. Het is tijd voor een stukje in de informatiebladen.
Helaas ben ik wederom beland in een revalidatietraject, in juni ben ik hier mee begonnen nadat ik in mei ben getroffen door een infarct in de hersenstam. Dat was een fikse tegenvaller, na het revalideren in het Roessingh eind vorig jaar moest ik opnieuw beginnen met revalideren in het ziekenhuis in Almelo. Dit zal mij voorlopig van de straat houden, dit revalidatieproces kost veel tijd. Het revalideren gaat in kleine stapjes. Mijn lichaam moet revalideren, mijn hoofd moet nu ook revalideren.
Van harte hoop ik dat ik met deze revalidatie mijn leven langzaam op de rit mag krijgen met de nodige aanpassingen, hulpmiddelen en met het accepteren.
Zelf heb ik de laatste twee jaren ervaren dat een mens zijn of haar leven niet in de hand heeft. Je kunt van alles willen en willen plannen, je wilt graag doorgaan met je werk, je wilt van alles nog doen. Als je lichaam dat niet toelaat, door verschillende omstandigheden, moet je dat accepteren. Dan kom je in een fase in je leven dat je mag leren genieten van wat nog mogelijk is, genieten van de kleine dingen die op je pad komen. Dat gaat niet vanzelf, dat mag je als mens leren. Een mens doet dit met vallen en opstaan, ook dat heb ik geleerd en leer ik nog steeds, de ene dag gaat beter dan de andere dag.
Ik kwam met een parochiaan in het ziekenhuis in gesprek en deze vroeg: kom je terug? Hij bedoelde: kom je terug als Pastor / Diaken? Bij het Roessingh hadden ze mij erop gewezen dat ik de energie moet gebruiken voor mijn dagelijks leven en dat er geen energie overblijft voor mijn pastorale werk. Terug komen? Daar had ik al een streep doorgezet.
Mijn naam zal nog in de informatiebladen blijven staan onder het pastoraal team, eerst zullen we het een en ander moeten regelen om mijn functie als pastor / diaken te kunnen afronden. Dat kost ook veel tijd en geduld, daar komen we op terug in de informatiebladen.
Inmiddels is het nieuwe werkjaar van start gegaan, ik wens de parochie een goed en geïnspireerd werkjaar toe.
Graag bedank ik de parochianen voor de warme belangstelling tijdens deze periode, een praatje, een kaartje, een steuntje in de rug doet een mens goed.
Per 1 november a.s. ben ik door onze aartsbisschop benoemd tot de nieuwe pastoor van de H. Pancratius parochie. Begin november zal ik zeer waarschijnlijk gaan verhuizen van Twello naar Tubbergen en ga dan wonen op de pastorie. Op 15 november a.s.. om 19.00 uur zal de installatieviering in de basiliek te Tubbergen plaatsvinden.
Ik ben Hans Hermens, geboren op 4 december 1965 te ’s-Hertogenbosch en opgegroeid te Vught. In 2005 ben ik door Kardinaal Simonis gewijd tot priester en vervolgens door hem gezonden naar het parochieverband Twente west. Ik kwam te wonen in Vroomshoop.
Daar heb ik drie jaar met veel plezier gewerkt als priester. In 2008 kwam ik terecht in de Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen, en werd pastoor van de St. Benedictusparochie. In 2013 vertrok ik naar Salland en werd pastoor van de Emmanuelparochie. In 2018 werd ik pastoor van twee parochies de H.H. Franciscus- en Claraparochie, Twello en omgeving en de Emmausparochie, Apeldoorn. Vorig jaar gefuseerd tot de St Franciscusparochie. Nu moet ook ik hier weer afscheid nemen en dan merk ik dat ik ook hier weer gehecht ben geraakt aan vrijwilligers en parochianen. En bij een afscheid merk ik ook dat dit gehecht zijn, wederzijds is.
Ik ben nu zeventien jaar priester. Voor mij speelde de roeping voor het priesterschap al vroeg, vanaf mijn achtste jaar. Maar toen ik ouder werd, kreeg ik steeds meer negatieve reacties op deze keuze. En zeker in de pubertijd is het moeilijk, misschien wel onmogelijk om hier aan vast te houden. In Nijmegen heb ik de lerarenopleiding gedaan en ben wiskundeleraar geworden, en kwam op een grote scholengemeenschap in Culemborg te werken. In deze acht jaren waarin ik leraar was genoot ik van het omgaan met de vele leerlingen. Vooral de interactie en het begeleiden van deze leerlingen trok mij zeer aan. Maar toch bleef ik mij ook aangetrokken voelen door de stem van de Roepende. Ik was 30 toen ik begon aan mij theologieopleiding aan de Katholieke Universiteit te Utrecht en besloot pas na vijf jaar studie, mijn baan als wiskundeleraar op te zeggen en me aan te melden bij het Ariënskonvikt, de toenmalige priesteropleiding voor het aartsbisdom. Om tot deze keuze te komen is een strijd aan voorafgegaan die hoort bij een persoonlijke groei, in geloof en persoon. Achteraf, een deel van mijn levensweg overziend mag ik mij toch geleid weten.
Ik werk nu negentien jaar met veel vreugde in het pastoraat. Ik voel me bevoorrecht om mensen vanuit een gelovig perspectief nabij te mogen zijn, op momenten van vreugde en verdriet. Een ontmoeting van mens tot mens kan mij echt verwonderen, elk mens draagt een verhaal met zich mee en dat is de moeite waard om naar te luisteren. In elk mens ontmoeten we ook een glimpje van Gods aanwezigheid. Wij allen zijn immers naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen.
Als pastoor krijg ik naast pastorale taken ook te maken met bestuurlijke taken, als pastoor ben je immers ook voorzitter van het parochiebestuur, zo schrijft het kerkrecht dit ook voor. Ik spreek de hoop uit, vele goede contacten te mogen hebben met het pastorale team, parochiebestuur, de vele vrijwilligers en vrijwilligsters, en met alle parochianen uit de Pancratius parochie. Ik besef maar al goed dat ik als pastor, pastoor, het nooit alleen kan, en veel van jullie kan leren. Zo heb ik ook jullie hulp en inspiratie nodig. En ik bid God om zijn zegen en steun voor het werk in onze Pancratius parochie. Ik zie met vertrouwen de toekomst tegemoet en kijk uit naar het ontmoeten van nieuwe mensen in de geloofsgemeenschappen. Werken als pastor, ik vind het heel mooi werk.
Afgelopen woensdag 14 september heeft de Heilige Pancratius parochie afscheid genomen van pastoraal werker Jacqueline Meupelenberg. Na een trouw dienstverband van dertien jaar, zet zij met ingang van 1 oktober een nieuwe stap als geestelijk verzorger bij TriviumMeulenbeltZorg. In een volle Pancratiuskerk in Geesteren, werd in een viering van Woord en Gebed – muzikaal ondersteund door Cantiamo uit Albergen – dank uitgesproken naar Jacqueline voor haar brede pastorale inzet. Na afloop werd zij door het pastoraal team, parochiebestuur en centrale administratie nog eens ludiek op de hak genomen en bekleed met een zelfgemaakt sieraad, voorzien van alle werkzaamheden en initiatieven die zij heeft verricht.
Wij wensen Jacqueline van harte alle goeds, geluk en gezondheid toe en veel werkplezier in haar nieuwe omgeving! Dank voor alles en het ga je goed!
Welkom op de pagina voor het Synodale Proces 2021-2023!
Uitkomsten raadpleging voor de synode voor een synodale kerk 2021-2023
Vanaf Pinksteren staat het diocesane verslag van de raadpleging voor de Bisschoppensynode op de website van het Aartsbisdom Utrecht.
Hierin staat vermeld wat er in het Aartsbisdom Utrecht is gebeurd, met wie er is gesproken en wat daarvan de uitkomsten zijn in de context van de synode 2021-2023 ‘Voor een Synodale Kerk: communio, participatio, missio’.
De uitkomsten van de diocesane fase van de synode zullen worden verwerkt in een nationale synthese die in de zomer naar het Algemeen Secretariaat van de Bisschoppensynode in Rome wordt gestuurd.
De uitkomsten van de raadpleging in onze parochie zijn verwerkt in het diocesane verslag dat u hieronder kunt lezen.
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2022/02/Synod_NL-logo.jpg663750Secretariaathttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpgSecretariaat2022-06-07 17:30:442024-03-12 13:26:28Verslag Synodale proces
Op zondag 21 februari a.s. neemt de geloofsgemeenschap Albergen afscheid van de H. Pancratiuskerk in het dorp. Die dag vindt om 10:30 uur de allerlaatste Eucharistieviering plaats in de kerk, waarna deze op 1 maart a.s. – naar het decreet van de aartsbisschop van Utrecht – aan de eredienst onttrokken is.
In de laatste Eucharistieviering gaat het pastoraal team van de H. Pancratiusparochie voor. Vanwege de coronamaatregelen zullen alle Albergse parochiekoren, te weten kinderkoor Unique, Vocal Devotion, het Pancratiuskoor en Cantiamo met 4 zangers per koor om beurten hun medewerking verlenen. Daarnaast zullen ook andere vrijwilligers van de geloofsgemeenschap een taak in de viering hebben. Alles volgens de richtlijnen van het RIVM.
Buiten de medewerkers aan de viering kunnen maximaal 30 parochianen toegelaten worden. Om iedereen een gelijke kans te geven zullen de individuele plaatsen verloot worden onder de mensen die zich hiervoor aanmelden. Voor wie niet bij de viering aanwezig kan zijn, is deze te volgen via een livestream of via de kerk-tv link op de website van de H. Pancratiusparochie. Tevens zal de viering opgenomen worden, zodat deze ook later terug te kijken is.
Afscheid nemen van kerkgebouw
‘s Middags is er tussen 13:00 uur en 17:00 uur voor iedereen die dat wil de gelegenheid om afscheid te komen nemen van het kerkgebouw. De kerk en sacristie zijn daarbij toegankelijk, met de mogelijkheid tot stil gebed of om een kaarsje op te steken. Ter herinnering aan de bijzondere vieringen die door de jaren heen in het kerkgebouw gehouden zijn, zal de kerkversiering daar speciaal op zijn aangepast. Er is een doorlopende presentatie van film- en fotomateriaal die vele herinneringen zal oproepen. De doopboeken, huwelijksboeken en overlijdensboeken liggen voor iedereen ter inzage op een speciale plek in de kerk. Er is koffie en thee en ook aan de kinderen wordt gedacht. Uiteraard dienen bij dit alles de coronamaatregelen in acht genomen te worden en wordt de aanwezigen gevraagd een mondkapje te dragen. Vrijwilligers zullen aanwezig zijn om een en ander in goede banen te leiden.
https://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2021/02/Albergen2021wp.jpg360640Secretariaathttps://hpancratius.nl/wp-content/uploads/2019/11/Logo-HPP2-300x109.jpgSecretariaat2021-02-20 11:54:112022-01-12 16:42:46Slotviering H. Pancratiuskerk Albergen zondag 21 februari 2021