Op 10 juli jl. overleed onze medeparochiaan Ineke Sibon in de leeftijd van 86 jaar. Geboren in Zutphen op 11 december 1936 en op jonge leeftijd verhuisd naar Arnhem. Op veel plekken gewoond, waar ze steeds opnieuw van haar huis een warm thuis wist te maken.
Ineke, zorgzaam, betrokken, belangstellend, enorm wilskrachtig, eigen mening. Zorgzaam: voor Gerard, haar gezin, haar familie, vluchtelingen, buren, de mensen van haar geloofsgemeenschap en ieder die haar zorg nodig had. Ieder hoort erbij, ieder is welkom. De zin van haar leven, er zijn voor de ander…. De mantel van zorg droeg ze met liefde.
Verdriet is haar niet bespaard gebleven. Het moeten missen van Daan en Feline, het overlijden van Gerard. Het steeds moeten inleveren op haar gezondheid. Steun en kracht vond ze bij Maria. Maria had een bijzondere plaats in haar leven, ze ging naar Lourdes en op bedevaart naar Kevelaer. Het enigste tastbare bewijs van voor de oorlog, een Mariabeeldje, vergezelde haar haar hele leven en begeleidde haar op haar laatste reis.
De geloofsgemeenschap van Vriezenveen was erg belangrijk voor haar. Ze bezocht er wekelijks de vieringen. Ze zette zich met tomeloze energie in voor het voorbereiden van doopvieringen, was koster, poetste samen met Gerard al het zilver tijdens Vitaaldag, leidde belangstellenden rond tijdens de open monumentendag.
De laatste jaren waren niet de gemakkelijkste. Maar als altijd bleef ze betrokken, helder van geest, belangstellend naar de ander.
Fijn dat ze nog vanuit haar eigen parochiekerk op 17 juli na de uitvaartdienst kon worden begeleid naar haar laatste rustplaats waar ze samen met Gerard mag rusten op het parochiekerkhof. ‘Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken.’
Wij vertrouwen je toe aan de eeuwige zorg van God,
Die Zijn mantel van liefde, steviger dan ooit,
Om jouw schouders heeft geslagen.
Zo ben je veilig, zo mag je rusten én leven!
